De standaard-behandeling voor hoog-risico niet-spierinvasief blaascarcinoom (NMIBC) is transurethrale resectie van de tumor gevolgd door intravesicale BCG-immuuntherapie. Ondanks hoge percentages patiënten met initiële respons wordt in 50% van de patiënten recidief of verlies van BCG-respons gezien. Er zijn aanwijzingen voor een rol van activering van de PD-1 route in de resistentie tegen BCG. In cohort A van de multinationale fase 2-studie KEYNOTE-057 is pembrolizumab monotherapie geëvalueerd voor BCG-niet responsief NMIBC. Prof. Arjun Balar (Perlmutter Cancer Center, New York) en collega’s publiceren resultaten in The Lancet Oncology.¹

KEYNOTE-057 werd uitgevoerd in 54 centra in veertien landen. Cohort A includeerde volwassen patiënten met histologisch bevestigd BCG-niet responsief NMIBC, met of zonder papillaire tumoren, met ECOG performance status 2 of beter, die niet geschikt beoordeeld werden voor of afwijzend stonden tegenover radicale cystectomie. De patiënten kregen intraveneus pembrolizumab 200 mg iedere drie weken gedurende ten hoogst twee jaar of tot centraal- beoordeelde progressie of niet acceptabele toxiciteit. De patiënten werden gevolgd met cystoscopie en urine-cytologie, de eerste twee jaar iedere drie maanden, en de volgende drie jaar iedere zes maanden. Het primaire eindpunt was klinisch complete respons (afwezigheid van NIMBC of progressieve ziekte) drie maanden na de eerste pembrolizumab-dosis.

Het cohort bestond uit 101 patiënten die tenminste één dosis pembrolizumab kregen, onder wie 96 die konden worden opgenomen in de werkzaamheidsanalyse. De mediane follow-up was 36,4 maanden (IQR 32,0-40,7). Complete respons na drie maanden werd gezien in 39 patiënten (41%; 95%-bti 30,7-51,1). Graad 3 of 4 treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 13% van de patiënten, met als meest-frequente hyponatremie (in drie patiënten) en artralgie (in twee patiënten). Er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat pembrolizumab monotherapie verdragen werd en veelbelovende antitumorwerkzaamheid had in patiënten met BCG-niet responsief NMIBC, die niet in aanmerking kwamen voor cystectomie of cystectomie weigerden.

1.Balar AV, Kamat AM, Kulkarni GS et al. Pembrolizumab monotherapy for the treatment of high-risk non-muscle-invasive bladder cancer unresponsive to BCG (KEYNOTE-057): an open-label, single-arm, multicentre, phase 2 study. Lancet Oncol 2021; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 2 study KEYNOTE-057 cohort A evaluated pembrolizumab monotherapy for non-muscle-invasive bladder cancer unresponsive to BCG in patients who were ineligible for or declined radical cystectomy. The rate of clinical complete response at three months was 41% (95% CI 30.7-51.1). The treatment was tolerated well. The authors conclude that pembrolizumab should be considered a clinically active non-surgical treatment option in this difficult-to-treat population.