Daniel Chubb
(Institute of Cancer Research, Surrey) en collega’s publiceerden in Nature Genetics de uitkomsten van een
genome-wide association study naar varianten die geassocieerd zijn met het
risico van multipel myeloom.1 Ze analyseerden het genoom van 4.692
MM-patienten en 10.990 gezonde controlepersonen in Duitsland en Groot
Brittannië. Ze vonden vier risico-loci op 3q26.2 (rs10936599), 6p21.33
(rs2285803), 17p11.2 (rs4273077), en 22q13.1 (rs877539). In een eerdere studie
hadden onderzoekers van dezelfde groepen al drie andere risico-loci gevonden:
op 2p23.3, 3p22.1, en 7p15.3.2
Het locus rs10936599
op 3q26.2 is verantwoordelijk voor het H717H-polymorfisme in het myoneurinegen MYNN. Dit gen codeert voor een
zinc-finger eiwit met nog onbekende functie; het komt vooral tot expressie in
spierweefsel. Het locus rs10936599 ligt binnen een 250 kb regio van linkage
disequilibrium (LD) waarop ook TERC
gelokaliseerd is, het telomerase RNA component gen. Reactivering van telomerase
en telomerase-gemedieerde elongatie van kortere telomeren zijn kenmerken van
multipel myeloom. Omdat het dragen van rs10936599G-risicoallel geassocieerd is
met significant langere telomeren is TERC
een aantrekkelijke kandidaat voor gevoeligheid voor multipel myeloom, zo
schrijven Chubb en collega’s. De lengte van de telomeer-caps neemt in gezonde
cellen bij veroudering af. Deze ageing
trigger zou bij multipel myeloom uitgeschakeld kunnen zijn. Als de link
tussen TERC en multipel myeloom bevestigd kan worden zou hier een nieuw target
kunnen liggen voor de behandeling.
Het locus
rs2285803 op 6p21.33 ligt in intron 5 van het vermoedelijke
psoriasis-gevoeligheidsgen PSORS1C1.
De 163 kb LD-regio omvat ook het POU5F1-gen,
dat codeert voor OCT3, een factor die betrokken is bij de regulatie van
pluripotentie en weefselspecifieke genexpressie.
Het locus
rs4273077 op 17p11.2 is gelegen in intron 2 van TNFRSF13B, het gen (ook bekend als TACI) dat codeert voor TNF-receptor superfamilie-lid 13B. TNFRSF13B
is een belangrijke regulator van het functioneren van B- en T-cellen. Het gen
is daarom een sterke kandidaat voor predispositie voor multipel myeloom, aldus
de onderzoekers.
Het locus
rs877539 op 22q13.1 ligt in intron 2 van CBX7,
het chromobox homoloog 7-gen. Dit gen codeert voor een polycomb-eiwit. Eiwitten
uit de polycomb-groep maken onderdeel uit van een mechanisme dat betrokken is
bij de regulatie van groei en differentiatie van cellen.
Referenties 1. Chubb D, Weinhold N, Broderick P et al. Common
variation at 3q26.2, 6p21.33, 17p11.2 and 22q13.1 influences multiple myeloma
risk. Nature Genetics 2013 advance online publication 18 augustus 2. Broderick P,Chubb D, Johnson DC et al. Common
variation at 3p22.1 and 7p15.3 influcences multiple myeloma risk. Nature
Genetics 2012;44:58-61
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)