Toevoeging van pertuzumab (P) aan trastuzumab (T) plus chemotherapie voor vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC) met overexpressie van HER2 heeft geresulteerd in verbetering van de respons. De prospectieve fase 2-studie WSG-ADAPT HER2+/HR- onderzocht in welke mate patiënten met sterke vroege respons op duale blokkade met P+T ook zonder chemotherapie pCR zouden kunnen bereiken. Prof. Nadia Harbeck (Ludwig-Maximilians Universität, München) en collega’s publiceren de studie vandaag online in Annals of Oncology.¹

De onderzoekers definieerden ‘vroege respons’ op duale blokkade als proliferatie-afname van tenminste 30% van Ki-67 (versus baseline) of minder dan vijfhonderd invasieve tumorcellen in het drie-weken biopt. De studie includeerde 134 patiënten die aan dit criterium voldeden, en randomiseerde ze 5:2 naar twaalf weken T+P zonder of met paclitaxel (pac, 80 mg/m² eens per week). De baseline-kenmerken waren goed in evenwicht tussen beide armen: mediane leeftijd 54 jaar voor T+P versus 51,5 jaar voor T+P+pac; cT2 51,1% versus 52,4%; cN0 54,3% versus 61,9%. Twaalf weken neoadjuvante behandeling werd voltooid door 91,3% van de patiënten in de T+P arm en 92,9% van de patiënten in de T+P+pac arm. In de T+P arm werd pCR bereikt door 36,3%; in de T+P+pac arm door 90,5%.

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van taxaan-monotherapie aan duale HER2-blokkade in twaalf-weken neoadjuvante setting resulteert in substantiële verbetering van het percentage HER2+/HR- EBC-patiënten dat pathologisch complete respons bereikt, zelfs onder patiënten met vroege respons op duale blokkade.

1. Nitz UA, Gluz O, Christgen M et al. De-escaltion strategies in HER2-positive early breast cancer (EBC): Final analysis of the WSG-ADAPT HER2+/HR- phase II trial: Efficacy, safety, and predictive markers for 12-weeks of neoadjuvant dual blockade with trastuzumab and pertuzumab ± weekly paclitaxel. Ann Oncol 2017; epub ahead of print