In 2010 werd een fase 3-studie gepubliceerd (Vergote et al, NEJM 363;943-953) die liet zien dat neoadjuvante chemotherapie (NACT) voor gevorderd ovariumcarcinoom niet-inferieur was aan primaire debulking chirurgie (PDS). Dr. Oliver Zivanovic (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s hebben onderzocht wat de impact van deze publicatie was op de behandelingen bij Sloan Kettering, en wat de uitkomsten van de behandelingen waren. De analyse is online gepubliceerd in Gynceologic Oncology.¹

Tussen 1 januari 2008 en 5 januari 2013 (32 maanden voor tot 32 maanden na de publicatie van de fase 3-studie) werden bij Sloan Kettering 586 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd gevorderd ovariumcarcinoom behandeld. De mediane leeftijd was 62 jaar (range 30 tot 90 jaar), 406 patiënten (69%) hadden stadium III ziekte, en 570 (97%) hadden sereuze histologie ziekte. Zesentwintig procent (154/586) werd behandeld met NACT, en 74% met PDS gevolgd door platina-bevattende chemotherapie. Gebruik van NACT nam significant toe van 22% (56/256) voor de publicatie tot 30% (98/330) na de publicatie (p=0,037). De patiënten die PDS ondergingen hadden een hogere waarschijnlijkheid van graad 3/4-chirurgische complicaties dan de NACT-patiënten, maar de overall survival in de PDS-groep (mediaan 71,1 maanden; 95%-bti 59,8 maanden tot niet bereikt) was beter dan de OS in de NACT-groep (mediaan 42,9 maanden; 95%-bti 37,1 tot 56,3 maanden).

De onderzoekers concluderen dat in deze single-institution analyse de beste overleving werd gezien in patiënten die werden behandeld met PDS gevolgd door platina-chemotherapie.

1.Mueller JJ, Zhou QC, Iasonos A et al. Neoadjuvant chemotherapy and primary debulking surgery utilization for advanced-stage ovarian cancer at a comprehensive cancer center. Gynecol Oncol 2016; epub ahead of print