Niraparib is
een selectieve remming van PARP1/2, eiwitten in celkernen die een rol spelen
bij detectie en herstel van DNA-schade. In een fase 1-studie is activiteit en
redelijke verdraagbaarheid van niraparib gezien in patiënten met ovariumcarcinoom.
Dr. Mansoor Mirza (Rigshospitalet, Kopenhagen) presenteert vandaag op de Annual Meeting van ESMO in Kopenhagen een
fase 3-studie van niraparib onderhoudstherapie voor platinagevoelig
recidiverend ovariumcarcinoom.1 De uitkomsten van de studie worden vandaag ook online gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.2
Deelneemsters
aan de studie waren patiënten met ovariumcarcinoom dat aanvankelijk respons had
laten zien op platina-gebaseerde chemotherapie, en die tenminste twee van deze
regimes gekregen hadden. Op de voorlaatste lijn chemotherapie diende de respons
tenminste zes maanden geduurd te hebben. Nadat wederom progressie was
opgetreden kregen de deelneemsters opnieuw chemotherapie, gevolgd door
randomisatie naar niraparib onderhoudsbehandeling of placebo.
Van de deelneemsters
waren 203 draagster van een kiemlijn BRCA-mutatie
(gBRCA cohort) en 350 geen draagster
van een dergelijke mutatie (non-gBRCA
cohort). Patiënten in beide cohorten werden 2:1 gerandomiseerd naar niraparib
300 mg eenmaal daags of placebo. Het primaire eindpunt van de studie was
progressievrije overleving. In het gBRCA
cohort was de mediane PFS 21,0 maanden met niraparib versus 5,5 maanden met
placebo (HR 0,27; p<0,001). In het non-gBRCA
cohort was de mediane PFS 9,3 maanden met niraparib versus 3,9 maanden met
placebo (HR 0,45; p<0,001). In de subgroep van 162 non-gBRCA patiënten die tumoren hadden met homologe recombinatiedeficiëntie
was de mediane PFS 12,9 maanden met niraparib versus 3,8 maanden met placebo (HR
0,38; p<0,001). De meest-gerapporteerde graad 3- en 4-bijwerkingen in de
niraparib-groepen waren trombocytopenie (in 33,8% van de patiënten), anemie
(25,3%), en neutropenie (19,6%). Deze bijwerkingen werden gemanaged met
doseringsmodificaties.
De
onderzoekers concluderen dat niraparib resulteerde in significante verlenging
van de mediane PFS in patiënten met platinagevoelig recidiverend
ovariumcarcinoom zowel in aan- als afwezigheid van een kiemlijn BRCA-mutatie, met hanteerbare toxiciteit.
1.Mirza MR et al. ESMO Annual Meeting
2016; abstr. LBA3 2.Mirza
MR, Monk BJ, Herrstedt J et al. Niraparib
maintenance therapy in platinum-sensitive, recurrent ovarian cancer. N Engl J
Med 2016; epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)