De ORCHARRD-studie vergeleek de werkzaamheid van ofatumumab (O) versus rituximab (R) in combinatie met cisplatine, cytarabine, en dexamethason (DHAP) salvage-behandeling, gevolgd door autologe stamceltransplantatie, in patiënten met recidiverend of refractair diffuus grootcellig B-cel lymfoom. Dr. Gustaaf van Imhoff (UMC Groningen) en collega’s publiceren de uitkomsten van ORCHARRD online in het Journal of Clinical Oncology.¹ Deelnemers aan de studie waren volwassen patiënten met CD20⁺ DLBCL die een eerste relapse hadden doorgemaakt of refractair waren tegen eerstelijns R-CHOP. Ze werden gerandomiseerd naar drie cycli R-DHAP of O-DHAP. Patiënten met respons na twee cycli kregen de derde cylus gevolgd door hoge-dosering therapie en autoSCT. Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. Geen respons na twee cycli werd in de analyse beschouwd als een PFS-event.

De studie randomiseerde 447 patiënten, met een mediane leeftijd van 57 jaar (range 18 tot 83 jaar; 17% 65 jaar of ouder); 63% had stadium III of IV ziekte. De R-DHAP arm telde 225 deelnemers, de O-DHAP arm 222. De response rate was 38% met O-DHAP (complete respons 15%) en 42% met R-DHAP (CR 22%). AutoSCT werd voltooid door 33% in de O-arm en 37% in de R-arm. Deze figuur laat zien dat de PFS en overall survival niet significant verschilden tussen beide armen. De twee-jaars PFS was 24% versus 26%, en de twee-jaars OS was 41% versus 38%.  PET-negativiteit voorafgaand aan autoSCT was sterk voorspellend voor superieure uitkomst.


De onderzoekers concluderen dat O-DHAP niet superieur is aan R-DHAP voor patiënten met refractair of recidiverend DLBCL.

1.Van Imhoff GW, McMillan A, Matasar MJ et al. Ofatumumab versus rituximab salvage chemoimmunotherapy in relapsed or refractory diffuse large B-cell lymphoma: The ORCHARRD Study. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print