
Deelnemers aan de dubbelblinde studie waren chemotherapie-naïeve patiënten die cisplatine of cyclofosfamide-doxorubicine kregen. Ze werden gerandomiseerd naar olanzapine 10 mg (n=192) of placebo (n=188) op dagen 1 tot en met 4 van de chemotherapie. Alle deelnemers kregen bovendien dexamethason, aprepitant of fosaprepitant, plus een 5-HT3 receptorantagonist. Het primaire eindpunt van de studie was preventie van misselijkheid; een secundair eindpunt was complete respons (geen emesis en geen gebruik van rescue medicatie).
Het percentage patiënten zonder misselijkheid in de eerste 24 uur na chemotherapie was 74% met olanzapine versus 45% met placebo (p=0,002). Het percentage patiënten zonder misselijkheid 25 tot 120 uur na chemotherapie was 42% met olanzapine versus 25% met placebo (p=0,002), en in de gehele 120-uur periode was het percentage patiënten zonder misselijkheid 37% met olanzapine versus 22% met placebo (p=0,002). Complete respons gedurende deze perioden was 86% versys 65% (p<0,001), 67% versus 52% (p=0,007), en 64% versus 41% (p<0,001). Een bijwerking van olanzapine was toegenomen sedatie (ernstig in 5%) op dag 2.
De onderzoekers concluderen dat olanzapine in vergelijking met placebo resulteerde in betere preventie van misselijkheid en betere complete respons in patiënten die hoog-emetogene chemotherapie kregen.
1.Navari RM, Qin R, Ruddy KJ et al. Olanzapine for the prevention of chemotherapy-induced nausea and vomiting. N Engl J Med 2016;375:134-142