
De onderzoekers voerden een retrospectieve cohortstudie uit van ALL-patiënten die tussen begin 1990 en eind 2010 waren behandeld in het City of Hope centrum (Duarte CA). Het cohort telde 93 AYAs en 91 kinderen. De analyses bevestigden dat kinderen significant lager risico van relapse hadden dan AYAs: vijf jaar na de behandeling waren 79% van de kinderen nog progressievrij in leven, versus 29% van de jongere AYAs (15-22 jaar) en 32% van de oudere AYAs (22-40 jaar). Voor het eindpunt relapse tijdens de therapie hadden de AYAs slechtere uitkomst dan de kinderen (HR 10,5; p=0,004). In multivariate analyses beperkt tot de AYAs waren onafhankelijke voorspellers van relapse tijdens therapie niet-behandeld zijn in het kader van een klinische studie (HR 2,6; p=0,04) en niet-blank ras (HR 2,2; p=0,05). Ook voor het eindpunt relapse na voltooiing van de therapie hadden AYAs slechtere uitkomst dan kinderen (HR 7,7; p<0,001). In multivariate analyse beperkt tot AYAs beschermde langere therapie (langer onderhoud per maand HR 0,7; p<0,001; langere consolidatie per maand HR 0,8; p=0,03) tegen relapse na voltooiing van therapie.
De onderzoekers concluderen dat onder AYA-ALL patiënten zowel aspecten van leveren van gezondheidszorg als duur van de behandeling geassocieerd zijn met het risico van relapse.
1.Wolfson JA, Richman JS, Sun C-L et al. Causes of inferior outcome in adolescents and young adults with acute lymphoblastic leukemia: across oncology services and regardless of clinical trial enrollment. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2018; epub ahead of print
Summary: A study at City of Hope center (Duarte CA) confirmed that the outcomes of AYA-ALL patients (15-39 years) is much worse than that of pediatric ALL patients (1-14 year). Among AYAs aspects of health care delivery (clinical trial enrollment, nonwhite race/ethnicity) are associated with relapse during therapy, and aspects of treatment (shorter duration of maintenance and consolidation) are associated with relapse after completing therapy.