Ongeveer de helft van de patiënten die een EGFR-TKI krijgen voor EFGR-gemuteerd NSCLC ontwikkelt resistentie door de T790M-mutatie. Osimertinib is de standaard-behandeling voor deze patiënten. Het bepalen van de mutatie in tumorweefsel is niet altijd mogelijk, en altijd belastend voor de patiënt. Dr. Benjamin Besse (Institut Gustave Roussy, Villejuif) en collega’s hebben de mogelijkheid onderzocht van bepaling van de mutatie in circulerend celvrij tumor-DNA (ctDNA) als criterium voor osimertinib-behandeling. De studie is online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹

De studie had 48 deelnemers met EGFR-mutant gevorderd NSCLC met verkegen resistentie tegen EGFR-TKIs. Van deze patiënten was geen tumorbiopt beschikbaar. In 50% van de patiënten werd in ctDNA de T790M-mutatie vastgesteld. Deze patiënten kregen osimertinib 80 mg eenmaal daags. Onder evalueerbare patiënten leidde de behandeling tot partiële respons in 62,5% en stabiele ziekte in 37,5%. Bij mediane follow-up van acht maanden was de mediane progressievrije overleving niet bereikt, met zes-maands PFS 66,7% en twaalf-maands PFS 52%.

De onderzoekers concluderen dat ctDNA in liquid biopsy kan dienen als surrogaat voor tumorweefsel-DNA voor het bepalen van de T790M-mutatie.

1.Remon J, Caramella C, Jovelet C et al. Osimertinib benefit in EGFR-mutant NSCLC patients with T790M-mutation detected by circulating tumour DNA. Ann Oncol 2017; epub ahead of print