Osimertinib is een orale derde-generatie irreversibele EGFR-TKI, met activiteit voor NSCLC met EGFR-TKI sensitiserende mutaties en NSCLC met EGFR-T790M resistentiemutatie. De multinationale fase 3-studie FLAURA vergeleek osimertinib met standaard EGFR-TKIs voor niet-eerder behandeld EGFR-gemuteerd gevorderd NSCLC (exon 19-deletie of L858R). Prof. Jean-Charles Soria (Institut Gustave-Roussy, Villejuif) en collega’s publiceren de studie online in The New England Journal of Medicine.¹

De studie werd uitgevoerd in 132 centra in 29 landen. Deelnemers waren 556 patiënten die 1:1 werden gerandomiseerd naar osimertinib 80 mg eenmaal daags (n=279) of standaard EGFR-TKI (gefitinib 250 mg eenmaal daags of erlotinib 150 mg eenmaal daags; n=277). Het primaire eindpunt was lokaal-beoordeelde progressievrije overleving. De figuur laat de PFS zien voor alle patiënten tezamen (panel A), patiënten met CNS-metastasen (panel B), en patiënten zonder CNS-metastasen (panel C), alsmede de overall survival (panel D). De mediane PFS was 18,9 maanden met osimertinib versus 10,2 maanden met standaard EGFR-TKIs (HR 0,46; p<0,001). De ORR verschilde niet significant tussen beide groepen (80% met osimertinib versus 76% met standaard EGFR-TKIs; p=0,24) maar de mediane duur van de respons was 17,2 maanden met osimertinib versus 8,5 maanden met standaard EGFR-TKIs. Na achttien maanden was de OS 83% met osimertinib versus 71% met standaard EGFR-TKIs (HR 0,63; p=0,007; nog-niet matuur). Graad 3 of hoger adverse events waren minder frequent met osimertinib (34% van de patiënten) dan met standaard EGFR-TKIs (45%).

De onderzoekers concluderen dat osimertinib superieure werkzaamheid had vergeleken met standaard EGFR-TKIs voor eerstelijns behandeling van EGFR-gemuteerd gevorderd NSCLC, met een vergelijkbaar veiligheidsprofiel en minder ernstige AEs.

1. Soria JC, Ohe Y, Vansteenkiste J et al. Osimertinib in untreated EGFR-mutated advanced non-small-cell lung cancer. N Engl J Med 2017; epub ahead of print