De Zweedse fase 3-studie SBII:2pre randomiseerde tussen 1985 en 1992 premenopauzale patiënten met primair mammacarcinoom naar twee jaar adjuvant tamoxifen (n=276) of geen systemische behandeling (n=288). In april 2014 waren nog 250 deelneemsters in leven, na mediane follow-up van 26,3 jaar. Dr. Lisa Rydén (Universiteit van Lund) en collega’s hebben de impact van tamoxifen op de lange-termijn overleving onderzocht. Ze publiceren de uitkomsten van de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹

In de groep van patiënten met ER-positieve tumoren (n=362) was tamoxifenbehandeling geassocieerd met een niet-statistisch significante verlaging van de cumulatieve mortaliteit (HR 0,77; p=0,075) en een significante verlaging van de cumulatieve mammacarcinoomspecifieke mortaliteit (HR 0,73; p=0,046). De impact van tamoxifen op de overleving leek te variëren in de tijd: voor cumulatieve mortaliteit was de HR 1,05 gedurende de eerste vijf jaar follow-up; 0,58 tussen vijf en vijftien jaar; en 0,82 na vijftien jaar. Voor mammacarcinoomspecifieke mortaliteit was de HR 1,09 gedurende de eerste vijf jaar; 0,53 tussen vijf en vijftien jaar; en 0,72 na vijftien jaar.

De onderzoekers concluderen dat twee jaar adjuvant tamoxifen voor mammacarcinoom resulteerde in lange-termijn overlevingsprofijt in patiënten met ER-positieve ziekte.

1.Ekholm M, Bendahl P-O, Fernö M et al. Two years of adjuvant tamoxifen provides a survival benefit compared with no systemic treatment in premenopausal patients with primary breast cancer: long-term follow-up (> 25 years) of the phase III SB:2pre trial. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print