Er is een (naar wordt gedacht bidirectionele) associatie tussen maligniteiten en autoimmuunziekten. Longcarcinoom is geassocieerd met verscheidene autoimmuunziekten, waaronder systemische sclerose, myositis, reumatoïde artritis, en systemische lupus erythematose. Een retrospectieve studie van Northwestern University (Chicago IL) heeft onderzocht of aanwezigheid van autoimmuunziekte van invloed is op overleving van longcarcinoom. Dr. Victoria Villaflor en collega’s publiceren de studie in JAMA Network Open.¹

De studie includeerde 177 patiënten die tussen begin 2003 en eind 2019 in het ziekenhuis van de universiteit waren behandeld voor longcarcinoom (kleincellig, adenocarcinoom, squameus celcarcinoom, niet-kleincellig niet anderszins gespecificeerd, grootcellig carcinoom) en autoimmuunziekten (reumatoïde artritis, systemische lupus erymatose, systemische sclerose, bindweefselziekte, myositis, en Sjögren syndroom). De gemiddelde leeftijd bij de longcarcinoom-diagnose was 67,0 jaar (SD 10,0) en 76,8% waren vrouwen. Als controlegroep includeerde de studie 173 patiënten met longcarcinoom zonder autoimmuunziekte (gemiddelde leeftijd 65,9 jaar; SD 4,1). Er waren tussen beide groepen geen significante verschillen in overall survival (p=0,69) ondanks het feit dat 97,3% in de controlegroep versus slechts 69,5% in de groep met autoimmuunziekte standaard-behandeling kreeg (p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat bestaan van autoimmuunziekte niet van significante invloed was op de overleving van patiënten met longcarcinoom.

1.Jacob S, Rabhari K, Tegtmeyer K et al. Lung cancer survival in patients with autoimmune disease. JAMA Network Open 2020;3:e2029917

Summary: A retrospective study at Northwestern University (Chicago, IL) found no significant differences in survival between patients with both lung cancer and autoimmune disease and patients with lung cancer and no autoimmune disease, despite the fact that fewer patients in the first group received standard-of care treatment.