Vanwege de veroudering van de bevolking neemt het aantal tachtigplussers met prostaatcarcinoom toe. Er is weinig informatie beschikbaar over het optimale management van deze patiënten. Dr. Pierre Karakiewicz (Universiteit van Montreal) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van overleving van mannen in de leeftijd van tachtig jaar en ouder met gelokaliseerd prostaatcarcinoom die radiotherapie kregen of alleen geobserveerd werden. De uitkomsten van de analyse worden vandaag online gepubliceerd in het International Journal of Radiation Oncology.¹

In de SEER-database(1991-2010) identificeerden de onderzoekers 23.790 patiënten die aan de inclusiecriteria voldeden. Uit de analyse blijkt dat RT versus observatie geassocieerd was met betere cancer specific mortality (CSM) in patiënten met matig-gedifferentieerde ziekte (HR 0,79; p=0,009) en slecht-gedifferentieerde ziekte (HR 0,58; p<0,001) maar niet in patiënten met goed-gedifferentieerde ziekte. Het overlevingsprofijt van RT werd gezien in de subgroep van zwarte patiënten (HR 0,54; p=0,004), in alle regio’s van de Verenigde Staten (p≤0,004 voor alle regio’s), in de subgroep van patiënten zonder comorbiditeiten (HR 0,67; p<0,001), en in de subgroep van patiënten met één of meer comorbiditeiten (HR 0,69; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat in deze analyse RT vergeleken met observatie geassocieerd was met verlaging van de CSM in oudere patiënten met prostaatcarcinoom, met uitzondering van patiënten met goed-gedifferentieeerde ziekte.

1.Dell’Oglio P, Boehm K, Trudeau V et al. Survival after conservative management versus external beam radiotherapy in elderly patients with localized prostate cancer. Int J Radiat Oncol Biol Phys 2016; epub ahead of print