Intensieve inductiechemotherapie voor AML in patiënten ouder dan zestig jaar resulteert in lagere percentages met remissie en hogere inductiemortaliteit vergeleken met jongere patiënten. CPX-351 is een liposomale formulering van van cytarabine en daunorubicine, geëncapsuleerd in een 5:1 molaire verhouding. In een fase 3-studie is gezien dat CPX-351 vergeleken met 7+3 (cytarabine plus daunorubicine) in oudere patiënten met secundair AML resulteerde in betere overleving. Omdat relatief weinig oudere patiënten met alleen chemotherapie kunnen worden genezen hebben prof. Jeffrey Lancet (Moffitt Cancer Center, Tampa FL) en collega’s een analyse uitgevoerd van de impact van allogene stamceltransplantatie op de overleving in beide armen. Lancet presenteert de uitkomsten op de ASH Annual Meeting, die dit weekend in San Diego wordt gehouden.¹

De studie werd uitgevoerd bij 39 centra in de Verenigde Staten en Canada. Van de 309 patiënten werden er 153 gerandomiseerd naar CPX-351 en 156 naar 7+3. CR of CRi werd gezien in 125 patiënten; deze patiënten kwamen in aanmerking voor alloHSCT. Transplantatie werd uitgevoerd in 91 patiënten: 52 uit de CPX-351 arm (34%) en 39 uit de 7+3 arm (25%). De honderd-dagen mortaliteit na de transplantatie was 9,6% in de CPX-351 arm versus 20,5% in de 7+3 arm. De oorzaken van honderd-dagen mortaliteit waren refractair AML, GVHD, orgaanfalen en sceptische shock. Deze figuur laat zien dat ook de lange-termijn overall survival beter was in de CPX-351 arm (HR 0,46; p=0,0046).

De onderzoekers concluderen dat deze exploratieve analyse van een fase 3-studie laat zien dat CPX-351 vergeleken met standaard cytarabine plus daunorubicine resulteert in betere uitkomsten van alloHSCT in oudere AML-patiënten.

1.Lancet JE et al. ASH Annual Meeting 2016; abstr. 906