Stimulering van het antitumor-immuunsysteem door blokkade van PD-1 of CTLA-4 kan resulteren in ernstige toxiciteit die immuunsuppressieve therapie vereist. Een analyse van het prospectieve Nederlandse Melanoombehandelingsregister heeft de associatie van deze toxiciteit met overleving onderzocht, en ook de impact van het toxiciteitsmanagement op de overleving geïnventariseerd. Dr. Karijn Suijkerbuijk (UMC Utrecht) en collega’s publiceren de analyse online in Clinical Cancer Research.¹

De analyse includeerde 1250 patiënten met gevorderd melanoom, die tussen begin 2012 en eind 2017 in eerste lijn immuuncheckpointremmers (ICIs) kregen. Er waren 589 patiënten die anti-PD1 monotherapie kregen, 576 patiënten die ipilimumab kregen, en 85 die combinatietherapie kregen. De behandeling resulteerde in graad 3 of hogere toxiciteit in 312 patiënten (25%). De mediane overall survival onder de patiënten met ernstige toxiciteit was 23 maanden, vergeleken met 15 maanden onder de patiënten zonder ernstige toxiciteit (gecorrigeerd HR 0,77; 95%-bti 0,63-0,96). Onder de patiënten die anti-TNF met of zonder steroïden kregen voor steroïd-refractaire toxiciteit was de mediane OS 17 maanden, vergeleken met 27 maanden onder de patiënten die alleen steroïden kregen (HR 1,61; 95%-bti 1,03-2,51).

De onderzoekers concluderen dat ernstige ICI-gerelateerde toxiciteit geassocieerd was met langere OS, maar dat management van deze toxiciteit met anti-TNF dit overlevingsvoordeel verlaagde.

1.Verheijden RJ, May AM, Blank CU et al. Association of anti-TNF with decreased survival in steroid refractory ipilimumab and anti-PD1 treated patients in the Dutch Melanoma Treatment Registry. Clin Cancer Res 2020; epub ahead of print

Summary: An analysis of the Dutch Melanoma Treatment Registry found that melanoma patients experiencing severe ICI toxicity had prolonged overall survival; however this survival advantage was abrogated when anti-TNF was administered for steroid-refractory toxicity.