Prostaatcarcinoom (PrC) is wereldwijd de tweede meest-voorkomende maligniteit onder mannen, met 1.466.680 nieuwe diagnosen en 396.792 overlijdens in 2022. Het meest-voorkomende type is adenocarcinoom (≥ 99%), en de mediane leeftijd bij diagnose is 67 jaar. Ongeveer 75% van de patiënten hebben bij presentatie tot de prostaat gelokaliseerde ziekte, met een vijf-jaars overlevingspercentage van bijna 100%. Prof. Bruce Montgomery (University of Washington, Seattle) en collega’s publiceren in JAMA een overzichtsartikel over PrC.¹

De belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van PrC zijn hogere leeftijd, zwart ras, en genetische factoren. Kiemlijnveranderingen in genen die betrokken zijn bij DNA-schadeherstel worden gevonden in 12% van de patiënten met metastatisch PrC. De behandeling van gelokaliseerd PrC is afhankelijk van de risicostratificatie (gedefinieerd door serum PSA-niveau, klinisch tumorstadium, en Gleason score of groep), levensverwachting, en voorkeur van de patiënt. Voor veel patiënten met laag-risico of gunstig-intermediair risico ziekte kan actieve surveillance met seriële PSA-screening, digital rectal examination, prostaatbiopsieën, en MRI worden overwogen. Patiënten met hoger risico kunnen worden behandeld met radicale prostatectomie of radiotherapie. Eerstelijns behandeling voor nieuw-gediagnostiseerd metastatisch PrC is androgeendeprivatietherapie met orchiectomie of een gonadotropine-agonist of antagonist, of met een remmer van de androgeenreceptorroute zoals abirateron of enzalutamide. Toevoeging van docetaxel kan worden overwogen voor patiënten met meer-gevorderde ziekte.

1.Raychaudhuri R, Lin DW, Montgomery RB. Prostate Cancer. A review. JAMA 2025.0228

Summary: A review article in JAMA describes risk factors and treatments for prostate cancer.