
De studie werd uitgevoerd in 120 centra in 29 landen. Deelnemers waren volwassen patiënten met gevorderd urotheelcarcinoom met progressie na platina-gebaseerde chemotherapie. Ze werden gerandomiseerd naar pembrolizumab 200 mg iedere drie weken of IC-chemotherapie (docetaxel, paclitaxel, of vinflunine). Van de gerandomiseerde patiënten kregen 266 in de pembrolizumabgroep en 255 in de chemotherapiegroep de studiemedicatie. De coprimaire eindpunten van de studie waren overall survival en progressievrije overleving in de gehele studiepopulatie, en OS en PFS in de 164 patiënten met PD-L1 positieve tumoren (percentage tumorcellen en infiltrerende immuuncellen met PD-L1 expressie hoger dan 10%).
In de gehele studiepopulatie was de mediane OS 10,3 maanden in de pembrolizumabgroep versus 7,4 maanden in de chemotherapiegroep (HR 0,73; p=0,002). Er was geen statistisch significant verschil tussen beide armen voor PFS (p=0,42). In de subgroep met PD-L1 positieve tumoren was de mediane OS 8,0 maanden met pembrolizumab versus 5,2 maanden met chemotherapie (HR 0,57; p=0,005). Ook in deze subgroep was er voor PFS geen statistisch significant verschil tussen beide armen (p=0,24). In de pembrolizumab-arm werden minder any grade adverse events gerapporteerd (60,9% versus 90.2%) en minder graad 3, 4, en 5 AEs (15,0% versus 49,4%).
De onderzoekers concluderen dat pembrolizumab vergeleken met investigator’s choice chemotherapie voor tweedelijns behandeling van gevorderd urotheelcarcinoom resulteert in significant betere OS en minder toxiciteit.
1.Bellmunt J, de Wit R, Vaughn DJ et al. Pembrolizumab as second-line therapy for advanced urothelial carcinoma. N Engl J Med 2017; epub ahead of print