Beperkingen van de gangbare diagnostische en prognostische tools voor prostaatcarcinoom kunnen leiden tot aanzienlijke overdiagnose en overbehandeling. Dr. Søren Høyer en zijn collega’s van het Universiteitsziekenhuis van Aarhus hebben een studie uitgevoerd van het potentieel van SLC18A2 als biomarker voor diagnose en prognose van prostaatcarcinoom. Solute carrier family 18 member 2 is het gen dat codeert voor het membraaneiwit vesicular monoamine transporter 2. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Molecular Oncology.¹

De onderzoekers hebben SLC18A2 op drie moleculaire niveaus bestudeerd: methylering van het DNA in de promoter van SLC18A2 in 767 maligne en 78 benigne radicale-prostatectomie (RP)-monsters, niveaus van SLC18A2-RNA in 412 maligne en 45 benigne monsters, en niveaus van SLC18A2-eiwit in 502 maligne en 305 benigne monsters. Uit de analyses bleek dat promoterhypermethylatie van SLC18A2 sterk geassocieerd was met maligniteit (AUC 0,923-0,976) en in univariate analyse geassocieerd was met biochemisch recidief na RP. De SLC18A2-mRNA niveaus waren verlaagd in de maligne monsters, en waren onafhankelijk prognostisch voor biochemisch recidief na RP (HR 0,13; p<0,05). Ook het SLC18A2-eiwit was downgereguleerd in maligne weefsel (AUC 0,898) en was onafhankelijk prognostisch voor biochemisch recidief na RP (multivariaat HR 0,51; p<0,05). Verlaagde SLC18A2-eiwitniveaus waren ook geassocieerd met slechte overall survival in univariate analyse (HR 0,29; p<0,05).

De onderzoekers concluderen dat promoterhypermethylering van SLC18A2 een nieuwe veelbelovende marker is voor de diagnose prostaatcarcinoom, en dat RNA- en eiwitexpressie van het gen prognostische informatie verschaffen boven de nu gebruikte klinisch-pathologische variabelen.

1.Haldrup C, Lynnerup A-S, Storebjerg TM et al. Large-scale evaluation of SLC18A2 in prostate cancer reveals diagnostic and prognostic biomarker potential at three molecular levels. Mol Oncol 2016; epub ahead of print