Dr. Shelley Tworoger (Harvard Medical School, Boston) en collega’s hebben een prospectieve studie uitgevoerd van de associatie tussen prediagnose-telomeerlengte in leukocyten (LTL) en het risico van ovariumcarcinoom. Ze publiceren de studie vandaag online in Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention.¹ De studie is uitgevoerd in de cohorten van de Nurses Health Study I en II en in de Northern Sweden Health and Disease Study. Bij inclusie stonden de deelneemsters een bloedmonster af waarin de LTL bepaald werd. Tijdens de follow-up werd ovariumcarcinoom vastgesteld in 442 deelneemsters. De onderzoekers selecteerden uit de cohorten 727 controledeelneemsters, één of twee per patiënt, gematcht voor leeftijd, menopauzale status, en datum van bloedmonstername.

De LTL werd in de patiënten mediaan 9,5 jaar voor de diagnose ovariumcarcinoom bepaald. Uit de analyses blijkt een afname van het risico van ovariumcarcinoom met toenemende LTL. In multivariate analyse was het risico van ovariumcarcinoom voor vrouwen uit het kwartiel met de langste LTL 33% lager dan dat voor vrouwen in het kwartiel met de kortste LTL (OR 0,67; 95%-bti 0,46-0,97). De inverse associatie was sterker voor patiënten met niet-sereuze ziekte (OR 0,55; 95%-bti 0,33-0,94) en voor patiënten met snel fatale ziekte, gedefinieerd als overlijden binnen drie jaar na de diagnose (OR 0,55; 95%-bti 0,32-0,95).

De onderzoekers concluderen dat langere LTL geassocieerd was met lager risico van ovariumcarcinoom, en wellicht kan worden gebruikt als voorspellende biomarker. Korter worden van telomeren zou een vroege gebeurtenis in de ontwikkeling van ovariumcarcinoom kunnen zijn.

1. Yang M, Prescott J, Poole EM et al. Prediagnosis leukocyte telomere length and risk of ovarian cancer. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2017; epub ahead of print