Rituximab-geassocieerde infusiereacties (IRs) kunnen de behandeling van verscheidene typen maligniteiten compliceren. Een studie van het Royal Victoria Regional Health Centre (Barrie, Canada) heeft de waarde onderzocht van premedicatie met montelukast en/of rupatadine voor vermindering van frequentie en ernst van deze IRs. Dr. Rousland Kotchetkov en collega’s publiceren de studie online in het International Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 223 volwassen rituximab-naïeve patienten met B-cel lymfoïde maligniteiten. De mediane leeftijd van de patiënten was 69 jaar. Voorafgaand aan de eerste rituximab-infusie kregen de patiënten één van vijf premedicatieregimes: standaard premedicatie (SP-groep; difenhydramine en acetaminofen), SP plus montelukast (M-groep), SP plus rupatadine (R-groep), SP plus montelukast plus rupatidine schema 1 (M+R1-groep) en M+R schema 2 (M+R2-groep). De groepen verschilden niet significant van elkaar qua demografie en ziektekenmerken.

De gemiddelde rituximab-infusietijd was 290 minuten in de SP-groep versus 273, 261, 243, en 236 minuten in M, R, M+R1, en M+R2. De incidentie van rituximab-IRs was 75% in de SP-groep versus 44%, 41%, 22%, en 22% in M, R, M+R1, en M+R2. De mediane graad van de reacties was 2 in de SP-groep versus 0 in de andere groepen. Het mediane aantal rescue medicaties was 3 in de SP-groep versus 0 in de andere groepen.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van montelukast en rupatadine aan een standaard premedicatieregime resulteerde in verkorting van de infusietijd en vermindering van frequentie en ernst van infusiereacties.

1.Kotchetkov R, McLean J, Nay D et al. Premedication with montelukast and rupatadine decreased rituximab infusion time, rate, severity of reactions, and use of rescue medications. Int J Cancer 2020; epub ahead of print

Summary: A study in Canada found that premedication with montelukast and rupatadine decreased rituximab infusion time, rate and severity of infusion reactions, and use of rescue medications.