De medium- en lange-termijn impact van COVID-19 in patiënten met maligniteiten is nog niet duidelijk. OnCovid was een retrospectieve Europese studie die volwassen patiënten includeerde met een geschiedenis van solide of hematologische maligniteit, en een RT-PCR bevestigde SARS-CoV-2 infectie. De studie inventariseerde prevalentie en impact van sequelae van COVID-19 op behandeling en overleving van patiënten die hersteld zijn van de SARS-CoV-2 infectie. Dr. David Pinato (Imperial College London, UK) en collega’s publiceren de studie in The Lancet Oncology.¹

OnCovid werd uitgevoerd in 35 centra in zes landen. De studie includeerde 2634 patiënten met maligniteiten die tussen 27 februari 2020 en 14 februari 2021 een diagnose van SARS-CoV-2 infectie kregen. Onder deze patiënten waren er 1557 die na hersteld te zijn van COVID-19 een heronderzoek ondergingen, mediaan 22,1 maanden (IQR 8,4-57,8) na de diagnose van de maligniteit en 44 dagen (28-339) na de COVID-19 diagnose.

Er waren 234 patiënten (15,0%) die sequelae van COVID-19 rapporteerden, vooral respiratiesymptomen (n=116; 49,6%) en residuele vermoeidheid (n=96; 41,0%). Sequelae waren meer frequent in mannen (versus vrouwen; p=0,041), patiënten ouder dan 64 jaar (versus jonger dan 65 jaar; p=0,048), patiënten met meer dan één comorbiditeit (versus geen of één; p=0,0006), en patiënten met geschiedenis van roken (versus geen rookgeschiedenis; p=0,0004). Sequelae waren geassocieerd met hospitalisatie voor COVID-19 (p<0,0001), gecompliceerde COVID-19 (p<0,0001), en COVID-19 therapie (p=0,0002).

Met mediaan 128 dagen (95%-bti 113-148) follow-up na de COVID-19 diagnose waren sequelae geassocieerd met verhoogd risico van overlijden (HR 1,80; 95%-bti 1,18-2,75) na correctie voor tijd tot heronderzoek na de COVID-19 diagnose, geslacht, leeftijd, comorbiditeitenbelasting, tumorkenmerken, antimaligniteitentherapie, en ernst van COVID-19. Onder de 466 patiënten die systemische behandeling voor de maligniteit ondergingen waren er 70 (15%) die de behandeling permanent discontinueerden en 178 (38,2%) die de behandeling hervatten met aangepaste dosering of regime. Permanente discontinuering was onafhankelijk geassocieerd met verhoogd risico van overlijden (HR 3,53; 95%-bti 1,45-8,59) maar aanpassing van dosering of regime niet (0,84; 0,35-2,02).

De onderzoekers concluderen dat sequelae van COVID-19 werden gezien in 15% van de patiënten met maligniteiten, en ongunstige invloed hadden op overleving en andere oncologische uitkomsten na herstel. Aanpassing van de antimaligniteitentherapie kon veilig worden uitgevoerd.

1.Pinato DJ, Tabernero J, Bower M et al. Prevalence and impact of COVID-19 sequelae on treatment and survival of patients with cancer who recovered from SARS-CoV-2 infection: evidence from the OnCovid retrospective, multicentre registry study. Lancet Oncol 2021; epub ahead of print

Summary: The multinational retrospective OnCovid study found that COVID-19 sequelae affected up to 15% of patients with cancer and adversely affected survival and oncological outcomes after recovery from COVID-19. Adjustment to systemic anti-cancer therapy could be safely pursued in treatment-eligible patients.