Dikte van de musculus temporalis (TMT) wordt beschouwd als een surrogaat marker van skeletspiermassa. Een imaging-analyse in het cohort van de EORTC-26101 studie heeft de prognostische relevantie onderzocht van TMT in patiënten met progressief glioblastoom. Prof. Matthias Preusser (Medische Universiteit van Wenen) en collega’s publiceren de analyse in Neuro-Oncology.¹

In EORTC-26101 werd progressie van glioblastoom na radiochemotherapie gezien in 596 patiënten. Voor de nu gepubliceerde analyse werden 260 patiënten toegewezen aan een trainingscohort en 308 aan een validatiecohort. De onderzoekers bepaalden de TMT met craniële MRI. In het trainingscohort werd optimale baseline TMT-drempelwaarde van 7,2 mm als afsnijwaarde voor zowel PFS als OS vastgesteld (AUC=0,64). Patiënten met TMT hoger dan de drempelwaarde hadden in univariate analyse betere PFS (HR 0,49; p<0,0001) en OS (HR 0,54; p<0,0001) dan patiënten met TMT lager dan de drempelwaarde. In Cox-modellen gecorrigeerd voor bekend risiciofactoren werden vergelijkbare associaties gezien voor PFS (HR 0,47; p<0,0001) en OS (HR 0,54; p<0,0001). De resultaten werden bevestigd in het validatiecohort.

De onderzoekers concluderen dat lage TMT een onafhankelijke ongunstige prognostische parameter was in patiënten met progressief glioblastoom.

1.Furtner J, Genbrugge E, Gorlia T et al. Temporal muscle thickness is an independent prognostic marker in patients with progressive glioblastoma: translational imaging analysis of the EORTC 26101 trial. Neuro-Oncol 2019; epub ahead of print

Summary: An imaging analysis of the EORTC 26101 trial found that reduced temporal muscle thickness was an independent negative prognostic parameter in patients with progressive glioblastoma.