In meer dan de helft van de patiënten die anti-PD-1 therapie krijgen voor melanoom wordt na verloop van tijd progressie gezien. Een studie van Vanderbilt University Medical Center (Nashville TN) heeft uitkomsten en prognostische factoren geïnventariseerd voor patiënten met progressie op anti-PD-1 therapie voor metastatisch melanoom. Dr. Douglas Johnson en collega’s publiceren de studie online in Cancer.¹

Tussen begin 2009 en eind 2019 kregen in het VUMC 383 achtereenvolgende patiënten anti-PD-1 voor gevorderd melanoom. In 247 patiënten werd progressie gezien tijdens de behandeling. De mediane overleving na progressie was 6,8 maanden. De overleving na progressie werd niet beïnvloed door primair tumorsubtype, eerdere behandeling, of type eerdere behandeling. Er was wel significant langere overleving na ziekteprogressie in patiënten met normaal lactaaydehydrogenase, lager metastatisch stadium (M1a versus b, c, of d), mutatiestatus (NRAS of behandelingsnaïef BRAF-V600 versus BRAF/NRAS wildtype of behandeld gemuteerd BRAF), lagere tumor bulk, en alleen progressie van bestaande lesies. Na progressie kreeg 54% van de patiënten additionele systemische behandeling: 40 patiënten kregen BRAF/MEK-remmers (ORR 58,6% onder alle patiënten; ORR 70,4% onder BRAF/MEK-remmer naïeve patiënten), en 11 patiënten kregen ipilimumab plus nivolumab (ORR 27,3%).

De onderzoekers concluderen dat de studie prognostische factoren heeft geïdentificeerd voor patiënten met progressie van gevorderd melanoom op anti-PD-1 behandeling.

1.Patrinely JR, Baker LX, Davis EJ et al. Outcomes after progression of disease with anti-PD-1/PD-L1 therapy for patients with advanced melanoma. Cancer 2020; epub ahead of print

Summary: A study at Vanderbilt University Medical Center identied prognostic factors in advanced melanoma patients who experienced disease progression while receiving anti-PD-1 therapy, including lactate dehydrogenase, stage of disease, site of disease progression, tumor size, and mutation status.