Mammografiescreening heeft geleid tot toename van de detectie van subcentimeter mammacarcinomen. De prognose van patiënten met ER-positief en HER2-negatief T1a/bN0M0 mammacarcinoom is uitstekend. De noodzaak van adjuvante endocriene therapie (ET) voor deze patiënten is niet duidelijk. Een multicenter retrospectieve studie in Japan heeft de impact van adjuvante ET op de prognose van deze patiënten geïnventariseerd. Prof. Hiroji Iwata (Nagoya City Universiteit) en collega’s publiceren de studie in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie includeerde 4578 patiënten (1201 T1a en 3556 T1b) die tussen begin 2008 en eind 2012 chirurgie ondergingen. Onder deze patiënten waren er 3991 (83%) die adjuvante ET kregen. De mediane follow-up was 9,2 jaar. Het primaire eindpunt van de studie was afstandsmetastase. Panel A laat zien dat de negen-jaars cumulatieve incidentie van afstandsmetastase 1,5% was met ET en 2,6% zonder ET (sHR 0,54; 95%-bti 0,32-0,93). Risicofactoren voor afstandsmetastase waren hooggradige ziekte en lymfatische invasie. Panels B, C, en D laten zien dat adjuvante ET ook significante impact had op afstandsziekte-vrije overleving, ziektevrije overleving, en overall survival.

De onderzoekers concluderen dat patiënten met ER-positief en HER2-negatief T1a/bN0M0 gunstige prognose hadden. Impact van adjuvante ET op het risico van afstandsmetastase was weliswaar significant maar gering. Deze resultaten steunen het overwegen van achterwege laten van adjuvante ET, met name voor patiënten met laaggradige ziekte en geen lymfatische invasie.

1.Sasada S, Kondo N, Hashimoto H et al. Prognostic impact of adjuvant endocrine therapy for estrogen receptor-positive and HER2-negative T1a/bN0M0 breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2023; epub ahead of print

Summary: A multicenter retrospective study in Japan found that among patients with ER-positive and HER2-negative T1a/bN0M0 breast cancer, adjuvant endocrine therapy reduced the incidence of distant metastasis with minimal absolute risk difference.