Er is geen duidelijkheid over de prognostische impact van mismatch repair (MMR)-status onder patiënten die radiotherapie krijgen voor stadium I of II endometrioïd endometriumcarcinoom (EEC). Een retrospectieve studie onder patiënten van elf centra in de Verenigde Staten heeft deze impact geïnventariseerd. Dr. Lara Hathout (The State University of New Jersey, New Brunswick) en collega’s publiceren de studie in het International Journal of Radiation Oncology.¹

De studie includeerde 744 patiënten (mediane leeftijd bij diagnose 65 jaar; 69,4% blank; 84% FIGO stadium I; 73% FIGO graad 1 of 2). MMR-deficiëntie (dMMR) werd gezien in 234 patiënten (31,5%), en behouden MMR (pMMR) in 510 patiënten (68,5%). Onder deze patiënten kregen 558 (75%) alleen adjuvante vaginale brachytherapie (VBT) terwijl de overige 186 patiënten (25%) VBT plus external beam radiotherapy (EBRT) kregen. Met mediaan 43,5 maanden follow-up waren in het gehele cohort de recidiefvrije overlevings- en overall survival percentages 84% respectievelijk 92,5%. De RFS was inferieur voor dMMR vergeleken met pMMR (74,3% versus 88,6%; p<0,001). Voor het eindpunt OS werd geen significant verschil gezien tussen beide groepen (90,8% versus 93,2%; p=0,5). In multivariate analyse was dMMR-status geassocieerd met slechtere RFS (HR 1,86; p=0,001) maar niet OS.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die adjuvante radiotherapie kregen voor vroeg-stadium EEC de MMR-status onafhankelijk geassocieerd was met RFS maar niet OS.

1.Hathout L, Sherwani ZK, Alegun J et al. Prognostic impact of mismatch repair status in early-stage endometrial cancer treated with adjuvant radiation: a multi-institutional analysis. Int J Radiat Oncol Biol Biophys 2024.01.203

Summary: A retrospective study at 11 US centers found that among patients receiving adjuvant radiotherapy for early-stage endometrioid endometrial cancer, MMR status was independently associated with RFS but not OS.