Dr. Ronald Simon (Universitätsklinikum Hamburg-Eppendorf) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de prognostische waarde van afwijkingen in het DNA in prostaatcarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹ De onderzoekers bepaalden de DNA-ploïdiestatus en deleties in PTEN en 6q15 in prostaatcarcinomen van 3845 patiënten. De DNA-status was diploïd in 67,8% van de tumoren; tetraploïd in 25,6%; en aneuploïd in 6,8%. Deleties in PTEN en 6q15 werden gezien in 17,8% respectievelijk 20,3 % van de tumoren.

Niet-diploïdie en deleties waren geassocieerd met hoge Gleason score, gevorderd tumorstadium, en positieve klieren (p<0,001 voor elk van de associaties). Het risico van PSA-recidief nam toe van diploïde naar tetraploïde naar aneuploïde DNA-status (p<0,0001). In 40% van de patiënten met Gleason score ≥4+4 en in 55% van de patiënten met PSA-recidief was de DNA-status van de tumoren diploïd. Als PTEN-en/of 6q-deleties werden toegevoegd aan de criteria voor ‘afwijkende DNA-status’ had nog slechts 21% van de patiënten met Gleason score ≥4+4 en 29% van de patiënten met PSA-recidief geen afwijkende DNA-status. Aanwezigheid van de deleties verhoogd het risico van PSA-recidief in patiënten met diploïde (p<0,0001), tetraploïde (p<0,0001), en aneuploïde (p=0,0049) tumoren.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van DNA-ploïdiestatus en PTEN/6q15-deleties prognostische waarde heeft in prostaatcarcinoom.

1.Lennartz M, Minner S, Brasch S et al. The combination of DNA ploidy status and PTEN/6q15 deletions provides strong and independent prognostic information in prostate cancer. Clin Cancer Res 2016; epub ahead of print