Er zijn aanwijzingen voor een associatie van geschiedenis van periodontitis, en aanwezigheid van circulerende antilichamen tegen sommige pathogenen, met het risico van pancreascarcinoom. Tot op heden zijn er echter geen studies uitgevoerd van directe associaties tussen orale microben en het pancreascarcinoomrisico. Dr. Jiyoung Ahn (New York University) en collega’s hebben deze relatie bestudeerd. De uitkomsten van de analyse zijn online gepubliceerd in Gut.¹

De onderzoekers voerden een patiënt-controlestudie uit in cohorten van twee prospectieve studies, de American Cancer Society Prevention Study II en de Prostate, Lung, Colorectal and Ovarian Cancer Screening Trial van het National Cancer Institute. Bij inclusie in de studies stonden de deelnemers (onder meer) een mondspoelmonster af. De onderzoekers bepaalden nu in gearchiveerd materiaal de samenstelling van de orale microbiota door middel van 16S ribosomaal RNA gene sequencing, voor 361 deelnemers die tijdens de follow-up prostaatcarcinoom ontwikkeld hadden en voor 371 gematchte controlepersonen. Uit de analyses blijkt een verhoogd risico van pancreascarcinoom voor dragers van de orale pathogenen Porphyromonas gingivalis (OR 1,60; 95%-bti 1,155-2,22) en Aggregatibacter actinomycetemcomitans (OR 2,20; 95%-bti 1,16-4,18). Fusobacteria en Leptotrichia waren geassocieerd met afname van het risico van pancreascarcinoom. Deze associaties bleven significant na exclusie uit de analyses van patiënten met pancreascarcinoom binnen twee jaar na het nemen van de monsters; hetgeen de waarschijnlijkheid van reverse causation verlaagt.

De onderzoekers concluderen dat de studie suggereert dat orale microbiota een rol spelen in de etiologie van pancreascarcinoom.

1.Fan X, Alekseyenko AV,Wu J et al. Human oral microbiome and prospective risk for pancreatic cancer: a population-based nested case-control study. Gut 2016; epub ahead of print