Patiënten met recidiverend hooggradig glioom (HGG) met progressie op bevacizumab (BEV) hebben een slechte prognose. Er zijn aanwijzingen voor een gunstig effect van gefractioneerde stereotactische radiochirurgie (FSRS) in deze setting, maar er is voor deze strategie geen prospectieve evidentie. Een prospectieve gerandomiseerde studie van Henry Ford Health System (Detroit MI) heeft de waarde onderzocht van toevoegen van FSRS aan BEV-gebaseerde chemotherapie voor BEV-resistent recidiverend maligne glioom. Dr. Tobias Walbert en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Neuro-Oncology.¹

De studie includeerde 29 patiënten met glioblastoom (WHO IV) en 6 met anaplastisch glioom (WHO III) met tumorprogressie op BEV. De patiënten hadden mediaan drie eerdere lijnen behandeling gehad (minimaal twee). De patiënten werden gerandomiseerd naar BEV-gebaseerde chemotherapie (bevacizumab met irinotecan, etoposide, temozolomide, of carboplatine) met of zonder FSRS naar het klinisch target volume (vier fracties van 8 Gy in twee weken). Primaire eindpunten waren lokale controle (LC) na twee maanden en progressievrije overleving. De twee-maands LC was 82% in de FSRS+chemotherapie arm versus 27% in de alleen-chemotherapie arm (p=0,002); de mediane PFS was 5,1 maanden versus 1,8 maanden (p<0,001); en de mediane overall survival was 7,2 maanden versus 4,8 maanden (p=0,11).

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van FSRS aan BEV-gebaseerde chemotherapie voor recidiverend hooggradig glioom feasible was en resulteerde in verbetering van LC en PFS.

1.Bergman D, Modh A, Schultz L et al. Randomized prospective trial of fractionated stereotactic radiosurgery with chemotherapy versus chemotherapy alone for bevacizumab-resistant high-grade glioma. J Neuro-Oncol 2020; epub ahead of print

Summary: A study at Henry Ford Health System (Detroit, MI) found that addition of fractionated stereotactic radiosurgery to bevacizumab-based chemotherapy for recurrent high-grade glioma progressing on bevacizumab was feasible and improved local control and progression-free survival.