Het management van recidiverend NSCLC na eerdere radiotherapie vormt een uitdaging. Dr. John Plastaras (University of Pennsylvania, Philadelphia) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de veiligheid en feasibility van protontherapie in deze setting. De studie is online gepubliceerd in het Journal of Thoracic Oncology.¹ Deelnemers aan de studie waren 57 patiënten met recidiverend NSCLC in of in de nabijheid van hun eerdere stralingsveld. De mediane leeftijd was 65 jaar (range 41 tot 86 jaar).

Tweënvijftig patiënten (93%) voltooiden de protontherapie. Naast protontherapie kreeg 67% van de patiënten ook concurrente systemische therapie. In veertien patiënten (25%) werd lokaal (n=9) of regionaal (n=5) recidief gezien, en zes patiënten (11%) ontwikkelden distante metastasen. De één-jaars overall survival was 59% en de één-jaar progressievrije overleving was 58%. In vierentwintig patiënten (42%) werd graad 3 of hoger acute en/of late toxiciteit gezien, onder wie tweeëntwintig (39%) met acute toxiciteit en zeven (12%) met late toxiciteit. Er waren zes gevallen van graad 5-toxiciteit. Toegenomen overlap met de centrale luchtwegregio, hogere gemiddelde straling naar slokdarm en hart, en concurrente chemotherapie waren geassocieerd met graad 3 of hoger toxiciteit.

De onderzoekers concluderen dat protontherapie voor recidiverend NSCLC feasible is maar geassocieerd kan zijn met significante toxiciteit.

1.Chao H-H, Berman AT, Simone CB et al. Multi-institutional prospective study of reirradiation with proton beam radiotherapy for locoregionally recurrent non-small cell lung cancer. J Thor Oncol 2016; epub ahead of print