Prof. Robert Martin (University of Louisville KY) en collega’s hebben een vergelijkende studie uitgevoerd van radioembolisatie versus doxorubicin-drug-eluting-beads (DEBDOX) voor niet-resectabel hepatocellulair carcinoom. De uitkomsten van de studie zijn gepubliceerd in Anticancer Research.¹ In de prospectief bijgehouden database van het universiteitsziekenhuis in Louisville vonden de auteurs gegevens van 358 patiënten die locoregionale therapie gekregen hadden voor HCC: 291 patiënten waren behandeld met DEBDOX, en 67 met Yttrium-90.

De mediane leeftijd van de patiënten was 67 jaar in de DEBDOX-groep en 65 jaar in de ⁹⁰Y-groep (p=0,2). De overall survival was 15 maanden met DEBDOX versus 6 maanden met ⁹⁰Y (p<0,0001). Alle-graden bijwerkingen werden gezien in 10% van de patiënten met DEBDOX versus 15% met ⁹⁰Y (p=0,1). Om behandelings-selectiebias te verminderen herhaalden de auteurs de analyses na propensity score matching, resulterend in 48 patiëntparen. Ook in deze analyses was de OS superieur met DEBDOX (13 maanden) vergeleken met ⁹⁰Y (4 maanden; p=0,0077), en was er geen statistisch significant verschil in bijwerkingen (14% van de DEBDOX-patiënten versus 20% van de ⁹⁰Y-patiënten; p=0,3). Ziektecontrole was 72% met DEBDOX versus 48% met ⁹⁰Y (p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat DEBDOX vergeleken met ⁹⁰Y resulteert in statistisch significant betere overleving en een trend van minder bijwerkingen.

1.Akinwande O, Philips P, Scoggins C, Martine RCG. Radioembolization versus chemoembolization (DEBDOX) for the treatment of unresectable hepatocellular carcinoma: A propensity matched study. Anticancer Res 2016;36:239-246