Evidentie van klinische studies van maligniteiten heeft vaak sterke interne validiteit, maar is soms moeilijk generaliseerbaar naar patiëntenpopulaties in echte wereld. In de KEYNOTE-024 studie is met pembrolizumab voor metastatisch niet-kleincellig longcarcinoom een mediane overall survival gezien van 30 maanden. Dr. Amy Abernethy (Flatiron Health, New York) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van overleving van real-world patiënten die PD-1 remmers kregen voor mNSCLC. Ze publiceren de studie online in The Oncologist.¹



De studie is gebaseerd op electronic health record data van 1344 patiënten die tussen begin 2011 en eind maart 2016 pembrolizumab of nivolumab kregen voor mNSCLC. De waargenomen mediane OS was 8,0 maanden (95%-bti 7,4 tot 9,0 maanden). Patiënten met ALK-rearrangement of EGFR-mutaties hadden een mediane OS van 4,7 maanden (95%-bti 3,4-8,6 maanden); patiënten zonder deze veranderingen hadden een mediane OS van 8,6 maanden (95%-bti 7,7-10,6 maanden). Leeftijd bij begin van de behandeling had geen impact op OS. Het was voor de mediane OS ook niet van belang in welke lijn de PD-1 remmer gegeven werd.

De onderzoekers concluderen dat de mediane OS van patiënten die PD-1 remmers kregen voor mNSCLC in de echte wereld korter is dan wat is gezien in klinische studies. Oudere patiënten hadden evenveel baat bij de behandeling als jongere patiënten. Behandeling in latere lijn resulteerde niet in slechtere OS.

1.Khozin S, Carson JR, Zhi J et al. Real-world outcomes of patients with metastatic non-small cell lung cancer treated with programmed cell death protein 1 inhibitors in the year following U.S. regulatory approval. The Oncologist 2018; epub ahead of print

Summary: A study of data from electronic health records of American mNSCLC patients treated with PD-1 inhibitors found a median overall survival of 8.0 months (95% CI 7.4-9.0 months), suggesting that OS in the real world is shorter than what is seen in clinical trials. Age at PD-1 inhibitor initiation or line of therapy did not impact OS.