In preklinische modellen is gezien dat bèta-andrenerge signalering resulteert in opregulering van de expressie van metastase-geassocieerde genen en downregulering van genen die betrokken zijn bij de antiumor-immuunrespons. Een retrospectieve cohortstudie in Zweden heeft de associatie geïnventariseerd tussen gebruik van bètablokkers en het risico van invasief mammacarcinoom onder patiënten met ductaal carcinoom in situ (DCIS). Dr. Aglaia Schiza (Universiteit van Uppsala) en collega’s publiceren publiceren de studie in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie includeerde 2535 vrouwen met een diagnose zuiver DCIS tussen begin 2006 en eind 2012 in drie regio’s in Zweden, en follow-up tot eind 2018. De mediane leeftijd bij diagnose was 59 jaar (IQR 50-67). De mediane duur van follow-up was 8,7 jaar. Gebruik van bètablokkers tijdens de follow-up werd gerapporteerd door 812 deelnemers (32%). Tijdens de follow-up werd invasief mammacarcinoom gezien in 48 patiënten, overeenkomend met een vijf-jaars incidentie van 1,8%. De figuur laat zien dat de cumulatieve blootstelling aan bètablokkers geassocieerd was met doserings-afhankelijke verlaging van het risico van invasief mammacarcinoom, hoewel het effect niet statistisch significant was.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten suggereren dat onder DCIS-patiënten gebruik van bètablokkers geassocieerd is met verlaging van het risico van invasief mammacarcinoom.

1.Strell C, Smith DR, Valachis A et al. Use of beta-blockers in patients with ductal carcinoma in situ and risk of invasive breast cancer recurrence: a Swedish retrospective cohort study. Breast Cancer Res Treat 2024-07358-y

Summary: A retrospective studyin Sweden found that among patients with DCIS, exposure to beta-blockers was associated with reduced risk of invasive breast cancer in a dose-dependent manner, although this effect was not statistically significant.