Dabrafenib-trametinib (D-T) en anti-PD-1 monotherapie (PD-1) zijn beide goedgekeurd als adjuvante therapie na resectie van stadium III BRAFV600-gemuteerd melanoom. Een multinationale retrospectieve cohortstudie heeft werkzaamheid en veiligheid van beide behandelingen vergeleken. Dr. Keith Flaherty (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren de studie in eClinicalMedicine.¹



De studie, uitgevoerd in vijftien centra in zeven landen, includeerde volwassen patiënten na resectie van BRAFV600-gemuteerd stadium III melanoom, die tussen juli 2015 en oktober 2022 hetzij adjuvant D-T (n=393) of PD-1 (n=205) kregen. Het primaire eindpunt van recidiefvrije overleving. De mediane follow-up was 33 maanden (IQR 21-43). De figuur laat zien dat de RFS significant langer was met D-T dan met PD-1 (51,0 versus 44,8 maanden; HR 0,66; p=0,003) maar dat de overall survival niet significant verschilde tussen beide groepen (HR 0,90; p=0,75). Onder patiënten met recidief was het percentage afstandsmetastasen hoger in de D-T groep. De D-T groep had een hogere incidentie van behandelingsmodificaties vanwege adverse events, maar minder persistente AEs.

De onderzoekers concluderen dat na resectie van stadium III BRAFV600-gemuteerd melanoom, adjuvant D-T resulteerde in betere RFS maar niet OS dan PD-1, met hogere transiënte maar lagere persistente toxiciteit.

1.Bai X, Shaheen A, Grieco C et al. Dabrafenib plus trametinib versus anti-PD-1 monotherapy as adjuvant therapy in BRAFV600-mutant stage III melanoma after definitive surgery: a multicenter, retrospective cohort study. eClinMed 2023.102290

Summary: A multinational retrospective cohort study compared dabrafenib-trametinib (D-T) versus anti-PD-1 monotherapy (PD-1) after resection of BRAFV600-mutant stage III melanoma. RFS was better with D-T, but this did not translate into an OS advantage.