Er is geen consensus over de waarde van routinematige surveillance van overlevers van mammacarcinoom. Een Nederlandse multicenterstudie heeft de ernst van locoregionaal recidief (LRR) en risico van volgende afstandsmetastase (DM) vergeleken tussen LRRs gedetecteerd tijdens routinematige surveillancebezoeken versus intervaldetectie van LRRs. PhD-kandidaat Anouk Eijkelboom (IKNL Utrecht) en collega’s publiceren de studie in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie, uitgevoerd in vijftien ziekenhuizen, includeerde vrouwen met een diagnose vroeg-stadium mammacarcinoom tussen begin 2003 en eind 2008, die LRR ontwikkelden als eerste gebeurtenis na primaire behandeling (cohort A; 109 LRR-patiënten gedetecteerd in routinematige surveillance en 113 interval LRR-patiënten). Er waren tussen beide groepen geen significante verschillen in ernst van lokaal recidief of regionaal recidief. Voor een subset van de patiënten waren gegevens beschikbaar over de ontwikkeling van een volgende DM (cohort B: 66 routine- en 61 interval-LRR patiënten). De wijze van detectie van LRR was niet significant geassocieerd met risico van DM (HR 1,22; 95%-bti 0,49-3,06).

De onderzoekers concluderen dat routinematige surveillance niet resulteerde in minder ernstige LRR en evenmin in verlaging van het risico van volgend DM.

1.Eijkelboom AH, de Munck L, de Vries M et al. Routine and interval detection of locoregional breast cancer recurrences and risk of subsequent distant metastasis. Breast Cancer Res Treat 2022; epub ahead of print

Summary: A multicenter retrospective study in The Netherlands found that among survivors of breast cancer, routine surveillance visits did not lead to less severe locoregional recurrences and did not decrease the risk of a subsequent distant metastasis.