Ductaal carcinoom in situ (DCIS) wordt beschouwd als potentiële voorloper van invasief mammacarcinoom (BC). Een studie van NKI-AVL heeft het lange-termijn risico geïnventariseerd van ipsilateraal DCIS (iDCIS) en invasief BC (iBC) na een diagnose primair DCIS, behandeld met mastectomie, borstsparende chirurgie (BCS) of BCS plus radiotherapie (RT). De studie werd gisteren door PhD-student Maartje van Seijen gepresenteerd op de virtuele 12th European Breast Cancer Conference.¹



De studie includeerde 10.051 Nederlandse vrouwen met een DCIS-diagnose tussen begin 1984 en eind 2004. De follow-up was mediaan 15,7 jaar (maximaal 28 jaar). Tijdens 20 jaar follow-up was de cumulatieve incidentie van iBC 2,0% na mastectomie; 11,6 % na BCS + RT; en 17,5% na alleen BCS. De cumulatieve incidentie van iDCIS was 6,1% na BCS + RT en 12,3% na alleen BCS. Tijdens de eerste vijf jaar follow-up hadden patiënten die alleen BCS kregen vergeleken met BCS + RT een verhoogd risico van iDCIS (HR 3,3; 95%-bti 2,5-4,2) en van iBC (HR 4,1; 95%-bti 3,0-5,7). Dit risicoverlagende effect van toevoegen van RT aan BCS verdween bij langere follow-up; de HR na langer dan tien jaar was 0,7 (95%-bti 0,3-1,3) voor iDCIS en 1,1 (95%-bti 0,9-1,4) voor iBC.

De onderzoekers concluderen dat na een primaire DCIS-diagnose toevoegen van RT aan BCS resulteert in verlaging van het risico van iDCS en iBC tijdens de eerste vijf jaar follow-up maar niet tijdens follow-up tien jaar of langer.

1.Van Seijen M et al. EBCC12, abstr. 14

Summary: A study in The Netherlands found that after a primary DCIS diagnosis patients treated with breast conserving surgery only had a higher risk of developing a subsequent in situ or invasive lesion than patients treated with BCS plus radiotherapy. The favorable effect of adding RT to BCS disappeared after ten years of follow-up.