Het is denkbaar dat overlevers van adolescent and young adult (leeftijd bij diagnose vijftien tot veertig jaar) maligniteiten vergeleken bij personen in de algemene bevolking een verhoogd risico hebben van een volgend maligne neoplasme (SMN). Een bevolkings-gebaseerde retrospectieve cohortstudie in Italië heeft deze veronderstelling getoetst. Prof. Annalisa Trama (Istituto Nazionale dei Tumori di Milano) en collega’s publiceren de studie in Cancer.¹


In bevolkings-gebaseerde registers identificeerden de onderzoekers 67.692 patiënten die tenminste vijf jaar overleefd hadden na een diagnose van een AYA-maligniteit tussen begin 1976 en eind 2013. Het excess risico van ontwikkelen van een SMN bedroeg 60% (SIR 1,6; 95%-bti 1,5-1,7). Het excess risico van SMNs was significant hoger voor overlevers van lymfomen, melanomen, en maligniteiten van borst, schildklier, vrouwelijke genitale organen, spijsverteringsorganen, gonaden, en urinewegen. De cumulatieve incidentie van alle SMNs in overlevers van AYA-maligniteiten was ongeveer 10% tijdens de eerste 25 jaar na de diagnose. De meest-waargenomen SMNs waren in vrouwen mammacarcinoo, colorectaalcarcinoom, corpus uteri carcinoom, en ovariumcarcinoom; en in mannen colorectaalcarcinoom, blaascarcinoom, prostaatcarcinoom, longcarcinoom, en lymfomen.

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van de studie de noodzaak van gepersonaliseerde follow-up voor overlevers van AYA-maligniteiten onderstrepen.

1.Trama A, Tittarelli A, Barigelletti G et al. Excess risk of subsequent malignant neoplasms in adolescent and young adult cancer survivors: results from the first Italian population-based cohort. Cancer 2021; epub ahead of print

Summary: A retrospective cohort study in Italy found that among survivors of adolescent and young adult cancer the excess risk of developing any subsequent malignant neoplasm was 60% (SIR 1.6; 95%-bti 1.5-1.7). The cumulative incidence of all SMNs in AYA cancer survivors within 25 years of their first cancer diagnosis was approximately 10%. The authors conclude that these results highlight the need to personalize follow-up strategies for AYA cancer survivors.