Barrett-slokdarm
is de voorloper van slokdarmadenocarcinoom (EAC), maar de meeste patiënten met Barrett-slokdarm
zullen geen EAC ontwkkelen. Endoscopische surveillance is invasief, duur, en onderhevig
aan sampling bias en subjectieve
beoordeling van dysplasie. Prof. Rebecca Fitzgerald (University of Cambridge
UK) en collega’s hebben onderzocht of niet-endoscopische monstername met de
Cytosponge, populair gezegd een spons aan een touwtje, gekoppeld met klinische
en moleculaire biomarkers kan worden gebruikt om patiënten met een laag risico
van progressie te identificeren. De studie is online gepubliceerd in The
Lancet Gastroenterology & Hepatology.1 In dit filmpje licht Fitzgerald de werking van de Cytosponge toe.
In de studie
ondergingen patiënten met Barrett-slokdarm de Cytosponge-test voorafgaand aan
hun surveillance endoscopie. De onderzoekers verzamelde klinische en demografische
gegevens, en testten de Cytosponge-monsters met een panel van drie eiwitbiomarkers
(P53, c-Myc, Aurora kinase A), twee methyleringsmarkers (MYOD1 en RUNX3), glandulaire
atypie, en TP53-mutatiestatus.
Het
discovery cohort bestond uit 468 patiënten met Barrett-slokdarm en intestinale
metaplasie. Uit de endoscopie bleek dat 376 van deze patiënten geen dysplasie
hadden en 22 hooggradige dysplasie of intramucosaal adenocarcinoom. Een model
van glandulaire atypie, P53-abnormaiteit, en Aurora kinase A-positiviteit in
het Cytosponge-monster had een hoge klassificatie-accuratesse voor dysplasie.
Van de patiënten in het discovery cohort vielen 162 (35%) in de
laag-risicocategorie, en de waarschijnlijkheid voor deze personen om
endoscopisch als niet-dysplastisch beoordeeld te worden was 100%, en de
waarschijnlijkheid om endoscopisch als dysplastisch beoordeeld te worden was
0%. Voor de 238 patiënten (51%) die volgens het Cytosponge-biomarker model in
de intermediair-risicogroep vielen bedroeg het risico van hoog-gradige
dysplasie 14%. Er waren 58 patiënten in de hoog-risicogroep (12%). Voor deze
patiënten was de waarschijnlijkheid van niet-dysplastische biopsie 13%, en de
waarschijnlijkheid van hooggradige dysplasie of adenocarcinoom 87%. In het
validatiecohort (n=65) werden vergelijkbare uitkomsten gezien.
De onderzoekers
concluderen dat met Cytosponge gekoppeld met een biomarkerpanel betrouwbaar
patiënten kunnen worden geïdentificeerd met een laag risico van progressie,
voor wie endoscopie achterwege kan blijven.
1.Ross-Innes CS, Chettouh H, Achilleos
A et al. Risk stratification of Barrett’s oesophagus using a non-endoscopic
sampling method coupled with a biomarker panel: a cohort study. Lancet
Gastroenterol Hepatol 2016; epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)