De incidentie van melanoom in situ (MIS) neemt toe. Er is geen duidelijkheid over de lange-termijn prognose na een MIS-diagnose. Een bevolkings-gebaseerde cohortstudie op basis van gegevens in de SEER-database heeft uitkomsten van patiënten met een eerste MIS-diagnose tussen begin 2000 en eind 2018 geïnventariseerd. Dr. Adewole Adamson (University of Texas at Austin) en collega’s publiceren de studie in JAMA Dermatology.¹

In de database vonden de onderzoekers gegevens over 137.872 patiënten met een eerste (en enige) MIS-diagnose. De gemiddelde leeftijd bij diagnose was 61,9 ± 16,5 jaar, en de gemiddelde follow-up na de diagnose was 6,6 jaar (range 0 – 18,9). De figuur laat zien dat de vijftien-jaars melanoomspecifieke overleving 98,4% was (95%-bti 98,3-98,5) en de vijftien-jaars relatieve overleving (versus leeftijdgenoten zonder MIS) 112,4% (95%-bti 112,0-112,8). Onder de patiënten met primair MIS ontwikkelde 4,3% een tweede primair invasief melanoom en 7,4% een tweede primaire MIS.

De onderzoekers concluderen dat patiënten na een MIS-diagnose een licht-verhoogd risico van melanoomspecifieke mortaliteit hebben, en gemiddeld langer leven dan personen in de algemene bevolking, hetgeen kan wijzen op detectie van laag-risico ziekte onder health-seeking personen.

1.Patel VR, Roberson ML, Pignone MP, Adamson AS. Risk of mortality after a diagnosis of melanoma in situ. JAMA Dermatol 2023.1494