
Deelnemers aan de retrospectieve multicenterstudie waren patiënten die werden verwezen voor klinisch N0 MCC en SLNB aangeboden kregen. Het behandelingsschema was wide-margin chirurgische resectie van primair MCC gevolgd door adjuvante radiotherapie (aRT) naar de primaire locatie, en voor SLNB-positieve patiënten radicale lymfeklierdissectie gevolgd door regionale aRT. Van de 87 patiënten met succesvolle SLNB waren er 21 SLNB-positief (24,1%). De mediane follow-up voor de gehele patiëntenserie was 39 maanden. De drie-jaars DFS was 73% en de drie-jaars OS was 81,4%. In univariate analyse van alle patiënten was SLNB-negativiteit geassocieerd met langere OS (p=0,013) en was aRT (alle locaties) geassocieerd met langere DFS (p=0,004) en langere OS (p=0,18). Ook in multivariate analyse waren SLNB-status en aRT geassocieerd met DFS en OS. Onder SLNB-negatieve patiënten was tumorbed-bestraling ook significant geassocieerd met verlengde DFS en OS.
De onderzoekers concluderen dat SLNB-negativiteit een sterke voorspeller is van langere DFS en OS in patiënten met stadium I en II MCC. Ze stellen dat SLNB dient te worden overwogen in alle MCC-patiënten.
1.Servy A, Maubec E, Sugier PE et al. Merkel cell carcinoma: value of sentinel lymph-node status and adjuvant radiation therapy. Ann Oncol 2016; epub ahead of print