Gisteren begon
in San Francisco het 2016 Genitourinary Cancers Symposium. Dr. Bernard Escudier
(Institut Gustave-Roussy, Villejuif) presenteert daar vandaag subgroepanalyses
van de fase 3-studie METEOR.1 In de studie werden 658 patiënten met
gevorderd heldercellig niercelcarcinoom na falen op VEGFR-TKIs 1:1
gerandomiseerd naar cabozantinib of everolimus. De primaire analyse liet een mediane
progressievrije overleving van 7,4 maanden zien met cabozantinib versus 3,8
maanden met everolimus (HR 0,58; p<0,001). De betere PFS met cabozantinib
ging gepaard met significant betere overall
response rate en een trend van verbeterde overall survival bij een interimanalyse.
De nu
gepresenteerde subgroepanalyses hebben betrekking op de eerste 375 gerandomiseerde patiënten. De
cabozantinib-arm telde 187 patiënten, en de everolimus-arm 188. Van de
patiënten was 73% behandeld met één eerdere VEGFR-TKI, en 27% met twee of meer;
43% had gunstig-risico ziekte (MSKCC-criteria), 41% intermediair-risico, en 15%
ongunstig-risico. In de groep met één eerdere VEGFR-TKI was cabozantinib
superieur aan everolimus (PFS-HR 0,57). Dit was ook het geval in de groep met
twee of meer eerdere VEGFR-TKIs (PFS-HR 0,67). In de groep met nul
MSKCC-risicofactoren was cabozantinib eveneens meer werkzaam dan everolimus
(PFS-HR 0,54), evenals in de groep met één risicofactor (PFS-HR 0,56) en in de
groep met twee of meer risicofactoren (PFS-HR 0,84). Cabozantinib was superieur
aan everolimus in de groep met longmetastasen (PFS-HR 0,47), levermetastasen
(PFS-HR 0,53), en botmetastasen (PFS-HR 0,50).
Escudier
concludeert dat ook in subgroepen van METEOR cabozantinib in termen van PFS superieur
was aan everolimus.