Er is geen duidelijkheid over het effect van lange-termijn gebruik van botmodificerende middelen (BMAs) op het symptomatische skelet-gerelateerde gebeurtenissen (SSEs) in patiënten met botmetastasen (BMs). Een retrospectieve studie van de University of Ottawa (Canada) heeft incidentie van SSEs geïnventariseerd in patiënten die lange-termijn BMAs kregen voor BMs van mammcarcinoom (BC) of castratieresistent prostaatcarcinoom (CRPC). Prof. Mark Clemons en collega’s publiceren de studie in Supportive Care in Cancer.¹

De studie includeerde 109 patiënten met BC-BMs en 53 patiënten met CRPC-BMs. De mediane leeftijd bij BM-diagnose in de twee groepen was 61,9 jaar (range 27,5-97,2) respectievelijk 72,1 jaar (37,0-92,2); de mediane duur van BMA-gebruik was 2,3 jaar (0,1-9,9) respectievelijk 3,8 jaar (1,5-9,4). De BC-patiënten kregen pamidronaat, denosumab, of zoledronaat; alle CRPC-patiënten kregen denosumab. Tijdens de follow-up hadden 59% van de BC-patiënten en 75% van de CRPC-patiënten tenminste één SSE. Het percentage patiënten met SSEs in het eerste jaar na de BM-diagnose was hoger (38,9%) dan in het tweede (17,5%) of het derde jaar (24,4%).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die langdurig BMAs kregen voor BMs van BC of CRPC de incidentie van SSEs hoog was, met name in het eerste jaar na de BM-diagnose.

1.Alzahrani M, Stober C, Liu M et al. Symptomatic skeletal-related events in patients receiving longer term bone-modifying agents for bone metastases from breast and castration resistant prostate cancer. Supp Care Cancer 2022; epub ahead of print

Summary: A retrospective study at the University of Ottawa (Canada) found that among patients receiving longer-term bone-modifying agents for bone metastases from breast cancer or castration-resistant prostate cancer, the risk of symptomatic skeletal events was greatest in the first year after diagnosis of bone metastasis.