Testiculaire kiemceltumoren (TGCTs) zijn de meest-voorkomende maligniteit onder mannen in de leeftijd van 15 tot 35 jaar. Tot de opties voor management van mannen met TGCTs behoren chirurgie, radiotherapie, en chemotherapie. Gelet op de uitstekende overleving van TGCT leven de meeste patiënten lang genoeg om late toxiciteiten van de behandeling te ervaren, waaronder ontwikkeling van secundaire maligniteiten (SMNs). Dr. Ahmad Mousa (Princess Margaret Cancer Centre, Toronto) en collega’s publiceren in het Journal of the National Cancer Institute en systematisch overzicht en meta-analyse van de incidentie van SMNs na behandeling voor TGCTs.¹

In Medline, EMBASE, en de Cochrane library identificeerden de onderzoekers 21 voor het onderwerp relevante studies, met tezamen 88.863 patiënten. Tijdens mediaan 12,5 jaar follow-up na de behandeling voor TGCTs ontwikkelden 5180 patiënten een niet-kiemcel SMN. Vergeleken met de algemene bevolking was het risico van niet-kiemcel SMN niet verhoogd na alleen chirurgie (SIR 0,99; 95%-bti 0,84-1,17). Het risico was wel verhoogd na bestraling (SIR 1,66; 95%-bti 1,43-1,93), chemotherapie (1,65; 1,39-1,96), en combinatie van bestraling en chemotherapie (2,73; 2,23-3,33). De kwaliteit van de evidentie volgens GRADE-richtlijnen was laag tot matig.

De onderzoekers concluderen dat bestraling, chemotherapie, en de combinatie van deze beide modaliteiten geassocieerd zijn met verhoogd risico van niet-kiemcel SMNs in overlevers van TGCTs.

1.Mousa A, Amiri A, Kaushal S et al. Secondary malignancies after treatment of testicular germ cell tumors: a systematic review & meta-analysis. J Natl Cancer Inst 2025;djaf099

Summary: Systematic review and meta-analysis of 21 studies found that chemotherapy, radiation, and their combination are associated with an increased risk of non-germ cell secondary malignancies after the treatment of testicular germ cell tumors.