De immuuncheckpoints CTLA4 en PD-1 hebben een remmende invloed op het functioneren van CD8⁺ T-cellen, resulterend in een verminderde antitumor-werkzaamheid van effector T-cellen. Dit schrijven dr. Zuheng ‘Anita’ Wang (Yale University, New Haven CT) en collega’s in een publicatie die vandaag online verschijnt in Breast Cancer Research and Treatment.¹ In de publicatie presenteren ze uitkomsten van een studie van de prognostische betekenis van CTLA4, PD-1 en T-celactiveringsstatus in mammacarcinoom.

De onderzoekers bepaalden de associaties van CTLA4- en PD-1-expressie en gewogen T-celactivering met de overall survival in een openbaar-toegankelijke RNA-sequentie dataset van 1087 mammacarcinoompatiënten. Uit de analyses blijkt dat hoge CTLA4- maar lage PD-1-expressie geassocieerd was met slechte OS, en dat hoge T-celactivering geassocieerd was met verbeterde OS. In de drie groepen patiënten met hoge, intermediaire, en lage activitering van T-cellen was de mediane OS respectievelijk 216,6 maanden, 127,0 maanden, en 120,5 maanden (log-rank p=0,084). In multivariate analyse was de OS-HR voor de groep met de hoge versus lage activering 0,48 (95%-bti 0,26-0,86) en de OS-HR voor de groep met de intermediaire versus lage activering 0,81 (95%-bti 0,56-1,19) met een p value for trend 0,016.

De onderzoekers concluderen dat de score voor T-celactivering positief geassocieerd is met de OS, en wellicht kan worden gebruikt als marker voor de waarde van gepersonaliseerde immuuntherapie voor mammacarcinoom.

1.Lu L, Bai Y, Wang Z. Elevated T cell activation score is associated with improved survival of breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2017; epub ahead of print