Pancreatoduodenectomie is de enige curatieve behandeling voor maligniteiten van de pancreas en periampullaire regio, maar is geassocieerd met aanzienlijke chirurgische complicaties en een onzekere prognose. Een retrospectieve analyse van alle patiënten die tussen begin 1964 en eind 2016 deze ingreep ondergingen heeft temporele trends in uitkomsten geïnventariseerd. Prof. Hans-Olov Adami (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de analyse in het British Journal of Cancer.¹

De analyse includeerde 5923 patiënten met maligniteiten van pancreas (n=3876), duodenum (n=444), galweg (n=504), of papilla duodeni (n=963) die klassieke (n=332) of gemodificeerde (n=1652) Whipple’s procedure of totale pancreatectomie (n=803) ondergingen. De postoperatieve mortaliteit nam af van 17,2% in de jaren zestig van de vorige eeuw tot 1,6% in de periode van 2010 tot en met 2016. De figuur toont de ziekte-specifieke overleving na de ingreep voor alle typen maligniteiten in verschillende tijdsperioden (panel a) en voor de afzonderlijke typen maligniteiten (panel b).

De onderzoekers concluderen dat er tussen 1964 en 2016 een substantiële en aanhoudende verbetering was in de benefit-harm ratio na pancreatoduodenectomie voor maligniteiten.

1.Xu H, Bretthauer M, Fang F et al. Dramatic improvements in outcome following pancreatoduodenectomy for pancreatic and periampullary cancers. Br J Cancer 2024-02757-w

Summary: Analysis of 5923 Swedish patients undergoing pancreatoduodenectomy for pancreatic and periampullary cancers between 1964 and 2016 found a continuous and substantial improvement in outcomes.