Van 6 tot en met 10 mei is in San Diego de Annual Meeting van de American Urological Assocation. Dr. Stacy Loeb (Langone Medical Center van New York University) presenteert daar vandaag uitkomsten van een studie van de associatie tussen blootstelling aan testosterone replacement therapy (TRT) en het risico van prostaatcarcinoom.¹ De studies van deze associatie die tot op heden zijn uitgevoerd hadden een gering aantal deelnemers, korte duur, en/of geen controlegroep. De nu gepresenteerde studie is gebaseerd op gegevens van 38.570 Zweedse patiënten met een nieuwe diagnose prostaatcarcinoom tussen 2009 en 2013, en 192.838 voor leeftijd gematchte controlepersonen.

Van de patiënten hadden 284 ooit TRT ondergaan, en van de controlepersonen 1378. In multivariate analyse was er geen statistisch significante associatie tussen TRT en het risico van prostaatcarcinoom (OR 1,03; 95%-bti 0,90-1,17). TRT-gebruikers hadden wel een hoger risico van gunstig-risico prostaatcarcinoom (OR 1,35; 95%-bti 1,16-1,56) en een lager risico van agressieve ziekte (OR 0,50; 95%-bti 0,37-0,67). Vergelijkbare associaties werden gezien als de analyse beperkt werd tot de subgroep van mannen die langer dan een jaar TRT gebruikt hadden. In analyse gestratificeerd naar duur van TRT-gebruik was het verhoogde risico van gunstig-risico prostaatcarcinoom al binnen het eerste jaar van TRT-gebruik evident, terwijl het verlaagde risico van agressieve ziekte pas na meer dan een jaar gebruik waarneembaar werd.

De onderzoekers concluderen dat TRT-gebruik geassocieerd was met een vroege verhoging van het risico van gunstig-risico prostaatcarcinoom, hetgeen een mogelijke detectiebias suggereert. Het verlaagde risico van agressief prostaatcarcinoom na meer een jaar TRT-gebruik verdient nadere bestudering.

1.Loeb S et al. AUA Annual Meeting 2016; abstr. 1145