In gerandomiseerde studies is gezien dat chemotherapie en AR-signaalremmers resulteren in belangrijke overlevingswinst van patiënten met de novo metastatisch prostaatcarcinoom (mPCa). Het is niet duidelijk in hoeverre deze therapeutische vorderingen de overleving van real-world patiënten met de novo mPCa hebben verbeterd. Een analyse van de SEER-database heeft trends in overall survival (OS) en ziektespecifieke overleving (CCS) geïnventariseerd. Dr. Carlo Cattrini (Universiteit van Genua) en collega’s publiceren de analyse in Cancers.¹

De analyse includeerde 26.434 patiënten met een diagnose de novo mPCa tussen begin 2000 en eind 2014. De patiënten werden aan de hand van de periode van diagnose onderscheiden in drie cohorten: cohort A met diagnose van 2000 tot en met 2003, cohort B met diagnose van 2004 tot en met 2010, en cohort C met diagnose van 2011 tot en met 2014. De duur van follow-up voor elk van de cohorten was vijf jaar. Na correctie voor leeftijd en ras hadden patiënten in cohort C vergeleken met cohort A een 9% verlaagd risico van overlijden (OS HR 0,91; p<0,001) en een 8% verlaagd risico van overlijden aan PCa (CCS HR 0,92; p<0,001). Na correctie voor leeftijd, ras, en metastasestadium hadden patiënten in cohort C vergeleken met cohort B betere OS (HR 0,94; p=0,001) en CCS (HR 0,89; p<0,001). Er waren geen verschillen in OS of CCS tussen de cohorten B en C.

De onderzoekers concluderen dat de real-world overleving van de novo mPCa tussen 2000 en 2017 gemiddeld slechts vier maanden langer geworden is.

1.Cattrini C, Soldato D, Rubagotti A et al. Epidemiological characteristics and survival in patients with de novo metastatic prostate cancer. Cancers 2020;12:2855

Summary: Analysis of the SEER database found that the real-world survival of de novo metastatic prostate cancer remains poor, with a median OS and CSS improvement of only 4 months between diagnosis in 2000-2003 and 2011-2014.