Doserings-geëscaleerde radiotherapie (RT) met androgeendeprivatietherapie (ADT) is een standaard definitieve behandeling voor gelokaliseerd prostaatcarcinoom (LPCa). De optimale volgorde van deze behandelingen is niet duidelijk. Een multicenter fase 3-studie in Canada vergeleek neoadjuvante versus concurrente initiatie van ADT in combinatie met doserings-geëscaleerde RT voor LPCa. Dr. Shawn Malone (University of Ottawa) en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde patiënten met nieuw-gediagnostiseerd LPCa met Gleason score 7 of lager, klinisch stadium T1b tot en met T3a, en PSA lager dan 30 ng/ml. De patiënten werden gerandomiseerd naar neoadjuvant en concurrent ADT gedurende 6 maanden beginnend 4 maanden voor de RT (‘neoadjuvante groep’; n=215) of concurrent en adjuvant ADT gedurende 6 maanden beginnend tegelijkertijd met de RT (‘concurrente groep’; n=216). Het primaire eindpunt was biochemisch recidiefvrije overleving (bRFS).

Na tien jaar follow-up was de bRFS 80,5% in de neoadjuvante groep versus 87,4% in de concurrente groep (p=0,10). De tien-jaars overall survival was 76,4% in de neoadjuvante groep versus 73,7% in de concurrente groep (p=0,70). Er waren evenmin significante verschillen tussen beide groepen in drie-jaars incidentie van late RT-gerelateerde graad 3 of hoger GI-toxiciteit (2,5% versus 3,9%) of GU-toxiciteit (2,9% versus 2,9%).

De onderzoekers concluderen dat neoadjuvant en concurrent geïnitieerde ADT met doserings-geëscaleerde RT beide rationele standaard-behandelingen voor LPCa zijn.

1.Malone S, Roy S, Eapen L et al. Sequencing of androgen-deprivation therapy with external-beam radiotherapy in localized prostate cancer: a phase III randomized controlled trial. J Clin Oncol 2019; epub ahead of print

Summary: A phase 3 study in Canada compared neoadjuvant versus concurrent androgen-deprivation therapy in patients receiving external-beam radiation therapy for localized prostate cancer. In this study, there was no statistically significant difference in biochemical relapse-free survival, overall survival, and late RT-related toxicities between the two groups.