Richtlijnen bevelen neoadjuvante therapie aan voor stadium II of III rectumcarcinoom. Er is geen concensus over de waarde van toevoegen van platina-verbindingen aan fluoropyrimidine-gebaseerde chemoradiotherapie in deze setting. Een groep Duitse onderzoekers heeft een meta-analyse uitgevoerd van gerandomiseerde gecontroleerde studies die deze waarde onderzochten. Prof. Markus Diener (Universitätskinikum Heidelberg) en collega’s publiceren de meta-analyse online in het Journal of the National Cancer Institute.¹

In de literatuur vonden de onderzoekers tien voor het onderwerp relevante RCTs die aan de inclusiecriteria van de meta-analyse voldeden. De studies hadden tezamen 5599 patiënten die werden gerandomiseerd naar FP-gebaseerde CRT met of zonder platina-verbindingen. Toevoegen van platina-verbindingen resulteerde in statistisch niet-significant betere overall survival (HR 0,93; p=0,23), ziektevrije overleving (HR 0,91; p=0,07), en lokaal recidief (OR 0,83; p=0,12), maar wel in statistisch significant hoger percentage patiënten met pathologisch complete respons (OR 1,31; p=0,002) en statistisch significante verlaging van afstandsrecidief (OR 0,78; p=0,004). Het profijt ging gepaard met hogere percentages patiënten met graad 3 of 4 toxiciteiten.

De onderzoekers concluderen dat intensivering van neoadjuvante CRT door het toevoegen van platinaverbindingen niet voor alle patiënten met stadium II of III rectumcarcinoom kan worden aanbevolen. Of geselecteerde hoog-risico patiënten wel kunnen profiteren van deze intensivering dient nader te worden onderzocht.

1.Hüttner F, Probst P, Kalkum E et al. Addition of platinum derivatives to fluoropyrimidine-based neoadjuvant chemoradiotherapy for stage II/III rectal cancer: systematic review and meta-analysis. J Natl Cnacer Inst 2019; epub ahead of print

Summary: A meta-analysis of ten RCTs (5599 patients) found that addition of platinum dervatives to neoadjuvant fluoropyrimidine-based chemoradiotherapy for stage II/III rectal cancer did not significantly improve overall survival, disease-free survival, or local recurrence, but did improve pathological complete response and distant recurrence. Benefits were accompanied by higher rates of grade 3 or 4 toxicities.