Salvage chemotherapie voor recidiverende borstwandlaesies in mammacarcinoom leidt slechts in 20 tot 30% van de patiënten tot respons. In studies met muizen is gezien dat aanzienlijke regressie van de ziekte kan worden geïnduceerd van chest wall mammary cancers met de topische TLR-7 agonist imiquimod. Prof. Mary Disis (University of Washington, Seattle) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van topisch imiquimod plus systemisch nab-paclitaxel in vijftien mammacarcinoompatiënten met recidiverende borstwandziekte. De studie is online gepubliceerd in JAMA Oncology.¹


De mediane leeftijd van de patiënten was 54 jaar (range 46 tot 92 jaar). De patiënten kregen imiquimod creme 5% topisch op een target-laesie eenmaal daags op dagen 1 tot en met 4, 8 tot en met 11, 15 tot en met 18, en 22 tot en met 25 van 28-daagse cycli; gedurende twaalf weken. De patiënten kregen ook nab-paclitaxel 100 mg/m² intraveneus op dagen 1, 8 en 15 van 28-daagse cycli gedurende dezelfde twaalf weken. De primaire eindpunten waren veiligheid en respons. In de veertien evalueerbare patiënten werden tezamen 358 adverse events gezien, waarvan 330 (92%) graad 1 of 2 waren. Complete respons werd gezien in vijf patiënten (36%) en partiële respons eveneens in vijf, voor een ORR van 72%. Drie patiënten hadden stabiele ziekte. De mediane duur van de respons na beëindigen van de behandeling was twaalf weken in patiënten met complete respons en zestien weken in patiënten met partiële respons. De mediane duur van de stabiele ziekte was drie weken. Voorspellers van suboptimale klinische respons waren verhoogde pretreatment-niveaus van PD-1+ T-cellen in perifeer bloed en verhoogde niveaus van monocytic myeloid derived suppressor cells.

De onderzoekers concluderen dat de behandeling inderdaad regressie van de ziekte induceerde, maar dat de respons niet lang aanhield.

1.Salazar LG, Lu H, Reichow JL et al. Topical iquimod plus nab-paclitaxel for breast cancer cutaneous metastases. A phase 2 clinical trial. JAMA Oncol 2017; epub ahead of print