Decitabine
wordt veel gebruikt als monotherapie voor AML in oudere patiënten en voor MDS.
De behandeling resulteert over het algemeen in een responspercentage van 20 tot
35%, en bij langere blootstelling (dagen één tot en met tien in plaats van één tot
en met vijf van een vierweekse cyclus) in 40 tot 65%. Prof. Timothy Ley
(Washington University, St. Louis MO) en collega’s hebben een studie uitgevoerd
van specifieke mutaties die zouden kunnen samenhangen met respons op of
resistentie tegen decitabine. De studie wordt vandaag gepubliceerd in The
New England Journal of Medicine.1
Deelnemers
aan de studie waren 84 volwassen patiënten met AML of MDS, die behandeld werden
met decitabine 20 mg/m2 per dag op de eerste tien dagen van
maandelijkse cycli. Een extensiecohort van de studie omvatte 32 extra
deelnemers die decitabine kregen volgens andere protocollen. De onderzoekers
bepaalden het cytogenetisch risicoprofiel en aanwezigheid van TP53-mutaties. Van de 166 patiënten werd
in 53 (46%) klaring van de beenmergblasten gezien (<5% blasten). Opvallend
was dat het responspercentage hoger was onder patiënten met ongunstig-risico
cytogenetisch profiel (29 van 43 patiënten; 67%) dan onder patiënten met
intermediair- of gunstig-risico cytogenetisch profiel (24 van 71 patiënten;
34%; p<0,001). Het responspercentage was ook hoger onder patiënten met TP53-mutaties (21 van 21 patiënten;
100%) dan onder patiënten met wildtype TP53 (32 van 78; 41%; p<0,001).
In eerdere
studies is consistent gezien dat patiënten met ongunstig-risico cytogenetisch
profiel en TP53-mutaties slechte
uitkomsten hebben met conventionele chemotherapie. In de nu gepubliceerde
studie leidde behandeling met decitabine gedurende tien dagen per cyclus echter
tot vergelijkbare overall survival
voor patiënten met ongunstig risicoprofiel (mediaan 11,6 maanden) en patiënten
met intermediair of gunstig risicoprofiel (mediaan 10 maanden; p=0,29), en
eveneens tot vergelijkbare OS voor patiënten met TP53 mutaties (mediaan 12,7 maanden) als patiënten met wiltdtype TP53 (mediaan 15,4 maanden; p=0,79).
De
onderzoekers concluderen dat patiënten met AML of MDS met ongunstige
cytogenetica of TP53-mutaties, of beide, goede respons en overleving vertonen
op decitabine gedurende tien dagen per cyclus.
1.Welch JS, Petti A, Miller CA et al.
TP53 and decitabine in acute myeloid leukemia and myelodysplastic syndrome. N
Engl J Med 2016;375:2023-2036
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)